Obejrzałam i zamarłam. Dosłownie poraziła mnie ogólna marność, beznadzieja, lipa ciężka tego filmu. Leżą kolejno pokotem: scenariusz, humor (bo to chyba komedia miała być?), dialogi, nie wspominając o Ilonie Ostrowskiej, która pozostała Lucy z ,,Rancza'' zarówno w ogólnej grze, jak i nawet w akcencie (który mnie irytował bardzo); nawet Więckiewiczowi nie udało się uratować tego filmu, zresztą nie bardzo miał jak, choć krótkie sceny z nim były łyżeczkami miodu w tej beczce sztucznego dziegciu. Juliusz, jak to się stało?!