Ja od siebie dodam, że scenariusz mocno chwilami zaliczał dołki. To, co często definiuje filmy Machulskiego, czyli humor, został spłycony do baaardzo naciąganych scenek mających skonfrontować świat PRLu z naszą codziennością - dla przykładu 'żart' z komórką czy też drętwa i w zupełności nienaturalna kwestia chłopczyka, który miał okazać się Robertem Kubicą. Nie, jakkolwiek komedie Machulskiego wcinam sporymi porcjami, to ta przez me gardło przechodziła z trudem, i to o dziwo nie z powodu bycia komedią romantyczną. Nie, to scenariusz, który był w jednych miejscach niedociągnięty (vide końcówka) w innych zaś, dla uproszczenia wszystkiego dla głupiego widza, niemożliwie naciągnięty. Normalnie film-guma w majtkach.