Świetny film i świetne role kobiece, zwłaszcza Katarzyny Bujakiewicz (prawdziwa z niej diablica, choć i niezła ździrka jednocześnie), za to mniej Moniki Kwiatkowskiej (paskudna malkontentka z tej Kseny). Film ma taki specyficzny nastrój. W miejscu akcji jest jakby duszno, chciałoby się opuścić tę piekielną dyskotekę i nie musieć dalej uczestniczyć w wydarzeniach, które jednocześnie bardzo angażują widza. Muzyka też nieźle robi we łbie. Nie podobają mi się za to te sceny z jakiegoś marszu przeciw przemocy, które przeplatają właściwą akcję. Ich obecność sprawia, że film zaczyna mieć jakieś przesłanie czy charakter dydaktyczny. A ja się po prostu dobrze bawiłam!