Film jest pierwszym z tzw. trylogii pionowej Bergmana, następne to "Goście Wieczerzy Pańskiej" i "Milczenie". Bohaterka filmu, Karin cierpi na schizofrenię. Spędza kilka dni w letnim domku na skalistej wyspie. Razem z nią są tutaj jej mąż - lekarz, kilkunastoletni brat i jej ojciec, znany pisarz. Jej choroba wyzwala wśród obecnych różne postawy, egoizm ojca, obojętność męża. Tylko jej młody brat stara się zrozumieć siostrę.
dlaczego wszyscy mówią o Bogu i religii, a nikt nie zauważa, że najważniejszą postacią w tym filmie jest matka, to jej brakuje, nie Boga. Ojciec, rozdawszy żałosne prezenty wychodzi i ogarnia go rozpacz, wychodzi, ponieważ nie chce uczestniczyć w otwieraniu ich, nie chce widzieć zawodu jaki sprawia swym ... więcej
HACKMAN -etatowy brzydal hollywood -w wieku 16 lat skazany za kradzież sklepową -we wszystkich filmach gra tak samo -od 2004 roku nie zagrał w żadnym filmie -zaczął grać dopiero po 30 SMITH -mokry sen amerykańskich nastolatek -praworządny obywatel -aktorski kameleon, potrafił ... więcej
Postać ojca jest dla mnie najbardziej zastanawiająca w tym obrazie. Dlaczego płakał po przekazaniu dzieciom prezentów? Dlaczego tak bardzo nie podobała mu się sztuka jego syna? Czy chodziło tylko o brak pomysłów na własną twórczość czy też może o zniechęcenie do potomków? Dlaczego wszyscy muszą coś ... więcej
Jeden z najbardziej typowych, ale i najlepszych "Bergmanów". Czworo ludzi, dramaty z przeszłości, jego ulubiona wyspa Faro (o ile się nie mylę) oraz Sven Nykvist i aktorzy znani z innych filmów... Tym razem temat jest o tyle "czystszy", że problem Boga i religii, prawie zawsze ... więcej
Według mnie jest to najlepszy film z tzw. trylogii pionowej. Nie wiem czy najtrudniejszy, jak sugeruje wiele komentarzy, to kwestia mocno dyskusyjna, ale jest to najbardziej przenikliwy film z tryptyku Szweda. Wielkim miłośnikiem ... więcej