Siłą tego filmu niewątpliwie jest doskonała gra Colin'a Firth'a, o którą, szczerze przyznam, nie ośmieliłabym się go podejrzewać. Dotąd widziałam go w podrzędnych komedyjkach i przelotnie w kilku innych filmach, więc na takiej podstawie ciężko wyrobić sobie obiektywną opinię, jednakowoż, muszę przyznać, że wcielenie się w postać, której rozgryzienie od strony psychologicznej nie jest takie proste, wymaga nie lada talentu i warsztatu i dopiero teraz jestem w stanie to stwierdzić. Kolejne dwie, silne postacie to Helena Bonham Carter i Geoffrey Rush, aczkolwiek na widok tego drugiego zawsze przychodzą mi na myśl sceny z "Zatrutego pióra" i przyznam, patrzenie na niego przez pryzmat tego filmu nie jest łatwe :D.
Historia nie jest porywająca, nie rzuca nas na łopatki, nie wywołuje fali sprzecznych uczuć, co tak lubię w filmach, jednak wart jest obejrzenia. Zgadzam się z nominacjami dla trojga wyżej wymienionych aktorów, przyznaję, ze scenografia i zdjęcia były dobre, ale nie uważam, że oscarowe, tak samo muzyka, reżyser, kostiumy i montaż. Chyba przez przypadek wysypało się, aż tyle nominacji dla tego filmu.