Nie zgadzam się z tobą.Film jest wspaniały.

Właśnie to w tym filmie jest fajne: nic się właściwie nie dzieje, ale jest mega ciekawy.

Według mnie nie jest Ciekawy.

Swą świetność zawdzięcza inteligentnym dialogom król- terapeuta, a także charakterom tych dwóch postaci.

Zgadzam się. Reżyseria też nie powala - wszystko prosto na tacy podane aż do obrzydzenia.

"Najciekawsza" jest dla mnie ostatnia sekwencja - jak wypowiadają wojnę Niemcom. Dzieje się coś historycznie mega-ważnego, a król (!) mało jajka nie zniesie bo musi do poddanych przemówić. Kończy przemówienie i zbiera feedback jak mu poszło. A to że wojna - a co tam. Niedawno skończyli poprzednią. :)

Mam to samo, popieram w 100%!

Ale wojna w tym filmie ma drugorzędną rolę. Najważniejsze było przemówienie, bo o tym jest waściwie ten film.

Rozumiem. Nie mniej jest to wg mnie niewyważone, a przez to śmieszne. To tak jakby Żyd który trafił do Auschwitz rozpaczał miesiącami że zgubił zegarek. Albo ten Żyd jest wariatem (nie ogarnia sytuacji która się wkoło niego dzieje), albo reżyser robi komedię - albo nie wiem co. I w "jak zostać królem" jest właśnie takie "albo nie wiem co".

Wręcz przeciwnie, nie był dla mnie nudny ani trochę.

Dokładnie, nudny, dotrwałam ledwo do połowy

Nudny to on jest, nie powiem.
Trochę dziwnie mi się oglądało mając to samą przypadłość :) Ale pozytywnie - 7/10 na pewno zasługuje.

Nudny nie jest, ale mnie rozczarował. Po tylu nagrodach spodziewałem się większego polotu.

Tak jest :) Można obejżeć ale żeby aż nagrody to lekka przesada.

Film jest beznadziejny. Tyle mam do powiedzenia. Uwielbiam filmy historyczne, ale to była jakaś pomyłka. Ale przeważnie filmy wyróżniane Oskarami są przereklamowane. Moja ocena to 1 na 10. Wolę zapomnieć, że w ogóle oglądałam ten film.