myślę, że nie do końca masz rację, fakt możemy od filmu który otrzymał takie nagrody i tyle nominacji oczekiwać bardzo wiele ale uważam, że powinieneś spojrzeć na film z innej perspektywy. W tamtych czasach to głowa państwa dodawała otuchy narodowi i zagrzewała lud do walki. W dzisiejszych czasach nie szanuje się najwyższych władz i myślę że tu tkwi Twój problem. Postaraj się spojrzeć głębiej na przesłanie jakie chcieli nam przekazać twórcy.

Pozdrawiam

Masz rację, może ta mowa miała jakieś znaczenie dla ludzi w obliczu nadciągającej wojny. To co w filmie mi się podobało to okoliczności historyczne i środowisko postaci, które reprezentowały państwo. Jednak były one raczej karykaturami niż prawdziwymi postaciami. Wydaje mi się jednak, że te postacie nie zdały egzaminu podczas wojny - ani król ani premierzy. A film sugerował, że te postacie poprowadziły naród do zwycięstwa. Może gdyby brat nie zrezygnował z tronu przebieg wojny byłby dużo lepszy?

I jeszcze wyjątkowo sztuczna scena - plączący nowy król, który nie chciał tego i jego żona też opowiada naiwne głupoty. Wiele filmów i książek pokazywało takie dylematy wielkich władców, a tu przejaskrawiona gra i sztuczność strasznie mnie denerwowały.

Caly problem tkwi w tym, iz sa to realne postacie i prawdziwa historia. Krol George VI, z powodu jakania sie, zyl w cieniu swojego brata ktory to po abdykacji byl podejzewany o nazistowskie poglady.
Jak juz wspominalem w innym poscie, film byl zatwierdzony przez krolowa Elzbiete jako wiernie oddajacy historie jej ojca.

Tutaj oryginal przemowienia z 1939 roku:

http://www.youtube.com/watch?v=DAhFW_auT20

Dzięki za ten link, rzeczywiście oryginał ciekawy. Realia tamtych czasów były bardzo trudne, nikt nie spodziewał się koszmaru wojny i ludobójstwa.
Ale film jakby próbował pokazać takie tam wewnętrzne rozterki króla i na wesoło pokazać jego małe kłopoty i zwycięstwa wewnętrzne (wiara w siebie i we własny głos).

Raziła mnie w tym filmie śmieszność postaci i ich problemów na tle nadciągającej wojny.
Na końcu nieudana próba przekazania, że to male przełamanie króla miało wielki wpływ na wojnę i obywateli.
Z resztą może i jakieś miało w sensie podniesienia na duchu, ale wolałbym słuchać przemówienia dodającego odwagi a nie zalęknionego jąkającego się głosu.
Może dziś Anglicy wspominają to z sentymentem i dla tego film pnie się w popularności do góry?

Mozliwe ze my odbieramy to inaczej gdyz system monarchi jest nam juz obcy, a w obecnych czasach wladza nie budzi respektu. Moze gdybysmy mieli w Polsce konkretnego lidera i przywodce, wtedy jego osobiste wyzwania byly by dla nas bliskie.

Problem jakania sie moze wydawac sie smieszny na tle wojny, jednakze lud oczekiwal od krola jakiegos przemowienia, a patrzac na poprzednie porazki to raczej nie mogli duzo oczekiwac. Dodatkowo musial bronic honoru rodziny po abdykacji brata.
Chodzilo glownie o podniesienie morali i dodanie otuchy. Pozniejsze przemowienia Churchilla tez sa ciekawe i jego slynne 'we will never surrender'.

Znalazlem tez przemowienie generala Pattona. Ten to dopiero potrafil zagrzac do walki.

http://www.youtube.com/watch?v=uE5UFLoBlBA&feature=related