Można oczywiście narzekać, że wiele elementów uległo uproszczeniu bądź akcja w pewnych momentach niesłychanie przyśpiesza, lecz trudno oczekiwać, aby w 2 godz dogłębnie przekazać całą historię. Generalnie uważam, że najlepiej na adaptację podobnej literatury nadają się tylko i wyłącznie miniseriale, gdyż tylko one mają wystarczające możliwości czasowe, jeżeli chodzi o odzwierciedlenie i zarysowanie ważniejszych wątków.

Niemniej wracając do meritum, efekt końcowy jak na film pełnometrażowy był zadowalający. Co prawda ekranizację z 2006 stawiam sobie zdecydowanie wyżej w hierarchii (genialna rola Toby Stephensa) i w tej edycji w porównaniu z 2006 zabrakło mi scen, które silniej oddziałują na emocje (tzn. oczywiście były, lecz jak dla mnie dużo gorzej wykonane np. atmosfera grozy w Thornfield, oświadczyny czy nawet ostatnia scena ze ślepym Rochesterem) to myślę, iż spokojnie 7/10 mogę postawić.