za komuny milicja ukrywała samobójstwo na komisariacie,bo przecież było niedopilnowanie aresztowanego-sprawę zamieciono pod dywan,a ten,który pracował 25 lat,był wtedy młody i nikt z tamtych nie puścił pary z ust,więc mógł nic nie wiedzieć.

dzięki, to wszystko wyjaśnia

moim zdaniem zbyt prosta interpretacja.... dziewczyna z powodu życia w rodzinie dysfunkcjonalnej może mieć zaburzenia osobowości jako dorosła osoba... wiadomo, że nawet jeśli ktoś wyrządza nam krzywdę i nawet jeśli jest to rodzic, rozwiązaniem nie jest zabicie go... według mnie uroiła sobie całą historię, żeby zwolnić się od poczucia winy, a także odreagowała krzywdę (śmierć matki, koleżanki, przemoc, itd.)
mocne kino psychologiczne!

Tez mi sie wydaje to najbardziej rozsadnym wytlumaczeniem swojej zbrodni ojcobojstwa ...

Super, krótko i treściwie :) Rozwiało to moje wątpliwości, ale nie do końca. Męczy mnie jeszcze tylko motyw z tym całym Dziobasem. Gliniarz mówi, że nigdy o nim nie słyszał. Zaraz po tym mówi o typku, który się powiesił. Jeśli autor miał tym przekazać, że oba wątki są zmyślone, to co z tą babką Dziobasową? Skąd ona jest? Chyba, że Tzolkin i Ty macie rację i sprawę wisielca zamieciono pod dywan, a może Dziobas jednak istniał, ale komuna też zataiła współpracę z takim typkiem spod ciemnej gwiazdy? Nie mogę tego rozgryźć, help pliiiis ;)

japierdziele, wszedzie doszukujesz sie psychologicznych podtekstow? pani domu, brawo, trudne sprawy?
zataili, normalnie, niedawno u mnie w miescie policjanci podrzucili wisielca z posterunku do lasu, a za komuny wogole cyrki byly odwalanie

Interpretacja Tzolkina dość dyskusyjna. Chyba nie ma jednej prawidłowej interpretacji.

Gościu się powiesił bo milicjanci oglądali mundial - na pewno woleli to ukryć niż mieć naganę.

Dokładnie. Nie wiem, jaki tu jest problem z interpretacją - milicja nie dopilnowała gościa, to wszystko zamietli "pod dywan" a dziewczynie potem facet wmawiał, że nic takiego nie miało miejsca.

Wydaje mi się, że możliwa jest tu jeszcze jedna interpretacja - cała ta kryminalna, zagmatwana historia o śmierci Renatki i zabójstwie Dziabasa jest wymysłem Agnieszki, rodzajem konfabulacji, którą wypracowała po przeżytej wtedy, prawdziwej - choć znacznie bardziej prozaicznej - traumie. W tamten czerwcowy dzień 1973 rok została ona po prostu wykorzystana przez ojca, co wyparła z pamięci, wymyślając znacznie barwniejszą i bardziej dramatyczną przyczynę swej nienawiści do niego niż ponura brutalna prawda. Przebieg tamtego wieczora mógł być zupełnie inny - może w ogóle nie było libacji i Dziobasa, może był i poszedł do domu, podobnie Renatka - może cała historia o jej zaginięciu to po prostu wymysł Agnieszki, która nie potrafi/nie chce stanąć twarzą w twarz z prawdą o tym, co wtedy zrobił jej ojciec (warto zauważyć, że w jej wersji historii został on "obsadzony" w niejako pozytywnej roli - zabija sąsiada w jej obronie - co pasowałoby do historii o konfabulacji i wyparciu: dziecko pomimo wszystko nie chce myśleć o ojcu źle)...