prawda ? ;) ja niestety wpierw obejrzałam film, a dopiero później przeczytałam książkę. i to przez zupełny przypadek, bo poszłam do kina z zamiarem obejrzenia zupełnie innego filmu, ale na jego seans musiałbym czekać trzy godziny. film jest przecudowny - świetni główni bohaterowie, rozbrajający humor, smutne zakończenie. po raz pierwszy jednocześnie podoba mi się i książka i film. zawsze stawiałam na książki, bo z reguły ekranizacje są beznadziejne. a tu ? wow, coś wspaniałego.
co do bohaterów: genialni. pokochałam zarówno Emmę i Dexa z książki jak i ich odtwórców. nie wiem jak ale Anne Hathaway i Jimowi Strugressowi jakims cudem udało się przenieś z książki na ekran tą chemię pomiędzy bohaterami. Emma była inteligentna i przezabawna, a także jak zauważyłaś porządna. na ogół nienawidzę zdrady i zdradzających w związku, ale w tym przypadku - romans z dyrektorem pomimo związku z Ian'em - nie miała temu nic przeciwko, bo Ian wyjątkowo mnie irytował ;) co do Dexa: rzecz dziwna. pokochałam go. mimo iż w prawdziwym życiu za nic bym się nie przekonała do faceta pokroju Dextera. zapijaczony królewicz łamane przez wieczny chłopiec. ale pomimo tego jego niedojrzałego zachowania, głupich wyborów i krzywdzenia najbliższych ja go polubiłam, a nawet bardzo. w towarzystwie Emmy porządniał - wydobywała z niego tego dobrego Dex'a ;) zakończenie - strasznie smutne. ale ja lubię smutne filmy i książki, więc akurat tu na plus. choć oczywiście byłoby najlepiej gdyby byli ze sobą, gdyby założyli rodzinę i razem zestarzeli...

tak więc, podzielam Twój zachwyt i Twoje zdanie na temat filmu. przepraszam, że się tak rozpisałam ;))
pozdrawiam ;)

A ja mam pytanie właśnie co do końcówki filmu.
Dokładnie od sceny z wypadkiem.. bo te auto ją potrąciło, potem była scena jak oni znów byli młodzi, byli w tym mieszkaniu, poszli na spacer, byli na tej górze i zbiegli z górki, a za chwile wchodził tam "stary on" za swoją córką.. WTF? ;o

Ilekroć spotkam kogoś kto oglądał ten film, zawsze słyszę same "ochy" i "achy", dziwi mnie to, szczególnie kiedy jest opinią mężczyzny. Nie wiem, co ten film ma w sobie, że tak bardzo się podoba i daleka jestem od fascynacji fabułą czy grą aktorską. Znam ludzi pokroju Emmy i Dextera w rzeczywistości i raczej takie mezalianse w życiu się nie zdarzają. Ci "królewicze", zawsze w głębi duszy zwracają uwagę na opinię otocznia, są tak zadufani w sobie, ze trudno jest im dogodzić pod jakimkolwiek względem. Kochają siebie i trudno tu jest mówić o przyjaźni z kimś takim jak Emma, chodź moze moja opinia jest subiektywna, bo przypomina mi się moje własne życie i może to że jestem mega na kogoś pokroju Dextera "wku.wiona" zaburza moją ocenę. Tak czy owak tak przyjaźń, a potem miłość jest dla mnie z lekka przesłodzona.