Problem w tym, że ona wcześniej o tym nie mówiła, a to, co widzimy to efekt jej załamania po doprowadzeniu do ostatecznosci

Jeśli mam być szczera, dziś zachowałabym się jak Ana. Nawet najlepszej przyjaciółce nie wyznałaby "moich" odczuć negatywnych - związanych z tym jak bardzo jestem nieszczęśliwa jako matka. Jeszcze w Polsce. Tutaj, zostałabym napiętnowana. Dlatego to jest taki temat tabu. Kobiety na Instagramie czy innym SM wręcz wylewają złoto i róż na macierzyństwo, a te co piszą inaczej są gnojone, że jak tak można.
Miałabyś odwagę mówić o tym głośno?

Rozmawiamy o tym z innymi matkami.

Wspolczuje Twojemu dziecku. I wszystkim dzieciom ktore rodzac sie " unieszczesliwily " swoje wspaniale mamusie. Na swiat sie nie pchaly.

Sądząc po komentarzu, poproszę Cię o ponowne przeczytanie mojej wypowiedzi wyżej, tym razem ze zrozumieniem ;)

Myślę, że film odważnie przedstawia coś co siedzi w niektórych kobietach. Coś z czym niekiedy przez całe życie nie wychodzą na zewnątrz z obawy o ostracyzm. To dobry film ale nie dla kazdego.