Podpisuję się pod powyższym. Wszelkie niedociągnięcia znikają pod wpływem końcowej sceny. Obawiałam się że będzie albo straszliwa pompa albo przeciwnie, szarganie tematu. Mamy złoty środek. Pokazane przeróżne ludzkie postawy, szczere i prawdziwe. Piękny film.

Dokładnie. Nie przepadam za Wajda, ale trzeba przyznać, że scena rozstrzelania polskich oficerów jest wstrząsająca. Nie tylko dla Polaków. Niemal dokumentalny zapis morderstwa. A potem cisza.... Taki jest finał "Katynia". Ciarki przechodza po plecach.

Fakty, szczegolnie tzw. "historyczne" fakty (czyli jakies inne niz normalne fakty), maja to do siebie (niestety) ze lubia byc przeinaczane, reintepretowane, zmieniane, zapominane i tworzeone. Dlatego tak nienawidze historii i dogmatycznego podozania nia. Trzeba byc swiadomy ze w kazdym zdaniu, kazdym podreczniku, a nawet szczerej wypowiedzi historyka moze kryc sie podstep i klamstwo. Tak bylo z twierdzeniami Niemcow po odnalezieniu Katynia, potem twierdzeniami Sowietow, potem twierdzeniami naszymi, potem twierdzeniami Ruskich, ciagle klutnie. Dobrze wiemy jak bylo ale co tu mozna udowodnic, komu zarzucic ludobujstwo, Stalinowi? Beri? Ich juz nie ma.

Film swietny, ale nadal uwazam to za wizje rezysera (jak mniemam patrioty), i mi pozostaje ostateczna wlasna ocena tych wydarzen. A ze nie jestem historykiem to tym bardziej sceptycznie podchodze do tego filmu. Film mnie mocno poruszyl, nawet mozna wypowiedziec kilka sierczystych przeklenstw podczas seansu, i warto cos z niego zapamietac.

Sam troche bledow znalazlem, ale nie sa bardzo znaczace.

ostatnia scena jest REWELACYJNA bo nie krecil jej Wajda tylko jakis inny rezyser, film kiepski