bo wychwalany przez wszystkich i "modny" w ostatnich dniach film jednego z naszych największych reżyserów,film nie zadziałał na mnie jakoś wielcy (jak to sie mówi)przejmująco. Tzn. z całym szacunkiem do historii i Wajdy, gra aktorów szczególnie kobiet, jakoś niezbyt nasuwała mi łzy do oczu, a postać grana przez Małaszyńskiego - tak "wysunięta" na plakacie promującym pojawia się tak właściwie nie istotnie rzadko, że powinien zająć na plakacie miejsce Chyry.
Poza tym Wajda poszedł na łatwiznę, i użył prawdziwych, dokumentalnych filmów przedstawiających badania w odkrytych najpierw przez Niemców, potem przez (oszustów) Rosjan, i wplótł je w własny film.
Hmmm żeby obejrzeć te filmy wcale nie trzeba sięgać po film Katyń, więc?...
Jedyne sceny jakie mnie poruszyły, to 15-20 końcowych minut filmu. Kiedy Wajda przybliża jak Rosjanie mordowali naszych oficerów, oraz scena w której oficerowie śpiewali wspólnie kolęde.
Nie to żebym był zwolennikiem brutalności,i że to był wyznacznik z jakiego powodu poszedłem obejrzeć film, ale sądzę że jeden z krytyków filmowych miał racje. Wajda powinien raczej sięgnąć po jakiś bardziej sfabularyzowany wątek. Wiedziałem że jest to historia pokazana z perspektywy cierpiących rodzin oficerów, ale jakoś Ostaszewska i Stenka hmmm zupełnie nie zrobiły na mnie wrażenia. Nie jest to dla mnie dzieło sztuki. Nie będę wychwalał pod niebiosy filmu tylko dlatego że opowiada zbrodnie Katyńską, mógłby być zrobiony o niebo lepiej. 6/10