To jest film, który wymyka się kryteriom ocen artystycznych - to coś, co odbiera się w sferze uczuć, a nie dyskutuje o wartościach warsztatu filmowego. Drugi (obok "Tataraku") film Wajdy, o którym nie można powiedzieć "dobry" czy "zły". Dla mnie to obraz wstrząsający... Takie wrażenie zrobił obejrzany po raz pierwszy i teraz, gdy widziałam go ponownie.