W moim przekonaniu film jest b.dobry. Ja, chyba w przeciwieństwie do innych, nie spodziewałam się filmu dokumentalnego. Wiedziałam, że to będzie opowiadało o osobach ofiarom najbliższym. A to bardzo dobrze, że Wajda pokazał, co się wtedy działo w polskich domach.
Mam nadzieję, że film obejrzy jak najwięcej ludzi, bo warto!

Nareszcie porządne komentarze.

Popiera,\m w 100%. Polecam film ludziom, którzy nie będą doszukiwać się w nim elementów akcji i efektów. Przerażająca prawda.
Co do samego filmu troszke wg mnie słaba muzyka, nie w pełni oddająca powagi sytuacji, momentami zbyt "ciężka" na ten film.

Zgadzam się z przedmówcami. Zwłaszcza gdyby muzyka była inna, ale wtedy bym nie wytrymała napięcia. I tak byłam cała zasmarkana.

"zasmarkana" - czyli zapłakana? oj... ja nie płakalam na "katyniu" gdyż dzień wczesniej wypłakałam sie przed TV;).... pozdrawiam;)

Czy ja wiem czy Ci ludzie faktycznie przyjmowali śmierć z takim honorem? Przypuszczam że większość krzyczała, wyrywała się. No, ale w polskim filmie nie można by tego tak przedstawić.

Myślę, że większość przyjęła to z honorem chociaż ten rodzaj śmierci był wyjątkowo niehonorowy. Wiedzieli, że nie ma już ratunku i w tych ostatnich chwilach śmierci modlili się ze spokojem. Nie twierdzę, że nie było takich co się nie wyrywali i krzyczeli. Na filmie jest jeden żołnierz, który wysiadając z ciężarówki wpada w panikę. Byli spokojni, ale napewno się bali. Nic nie jest pewne, bo nie byliśmy tam wtedy.

Pozostały jednak relacje byłych oficerów NKWD. Z jednej strony, mogli kłamać, ale co mieliby do stracenia? Choć przyznam, że nie znam żadnej dokładnej relacji opisującej przebieg zbrodni i zachowanie mordowanych. Jednak można przpuszczać, że wielu z tych Polaków mogło wpadać w panikę, krzyczeć, wyrywać się, próbować uciekać. Natomiast na filmie to względnie łagodnie przekazano. Przypuszczam, że chodziło o pokazanie, jaki to Polak jest dzielny. A chciałbym, żeby film był przede wszystkim realistyczny.