film
Kingsajz
1987
1 godz. 44 min.
Ranking ról
W podziemiach Instytutu Badań Czwartorzędu istnieje kraina zwana Szuflandią. Jej pejzaż tworzą szuflady, segregatory i inne atrybuty urzędniczej rzeczywistości. Panuje tu nadszyszkownik Kilkujadek, który z pomocą zaufanej świty trzyma swoich "kumotrów" za twarz, by przypadkiem żaden z nich nie wykrył tajemnicy Kingsajzu, czyli eliksiru
Informacje o filmie Kingsajz
Początkowo w Zenonę Bombalinę, redaktor naczelną pisma "Pasikonik", miała się wcielić Beata Tyszkiewicz - ostatecznie jednak reżyser zadecydował, że angaż trafi do Witolda Pyrkosza. Tyszkiewicz zagrała jedynie epizodyczną rolę.
Gdy pod koniec filmu główni bohaterowie mijają kolejnych pasażerów w wagonie restauracyjnym, ostatnim, którego widzimy, jest elegancko ubrany mężczyzna. To sam reżyser filmu, Juliusz Machulski.
Jednym z pasażerów wagonu restauracyjnego, przez który przechodzą główni bohaterowie, jest żołnierz w okularach. Zagrał go Andrzej Sołtysik, producent "Kingsajzu" (a także wielu innych filmów Machulskiego). Chwilę później w przedziale, obok śmiejących się Olgierda, Ali i reszty, siedzi mężczyzna przeglądający jakiś album. To Janusz Sosnowski, autor scenografii do tego filmu.
-
-
Podobno, odzywka "spoko spoko" w filmie pojawiła się w wyniku współpracy Machulskiego z zespołem Kombi przy teledyskach zespołu. Perkusista Jurek Piotrowski nałogowo używał tego zwrotu i to się spodobało Machulskiemu, że wykorzystał to w późniejszym filmie.
1 -
6
-
https://www.youtube.com/watch?v=2f-HXyvz4oQ&t=321s&ab_channel=Nagraniatelewizyjn e
To Jerzy Piotrowski, w 1985 r. perkusista grupy Kombi, zainspirował Juliusza Machulskiego do przyzdobienia dialogów w "Kingsajzie" słowem "spoko". Wtedy praktycznie tak się w Polsce nie mówiło.
W 1985 r. na planie...3
Neuromer 44 punkty
szamanisko 35 punktów
cold_dog 12 punktów