Film dał mi parę rzeczy. Nie były one ani estetyczne, ani ubrane w- powiedzmy przyjemną formę
jak "nasze polskie" Galerianki, u nas jeszcze nie przekroczono aż tak dalekich granic moralności.
Po pierwsze dał mi pewne przemyślenia.
Przede wszystkim kreacja głównej bohaterki, wiecznie uciekającej od wspomnień o szczęśliwej
rodzinie i uczuć związanych z chorobą ojca ,szukającej na siłę bliskości poza (w jej oczach)
piekłem domowym. Tylko, że to ona stwarza to piekło wszystkim członkom rodziny swoim
dystansem a jednocześnie traci cały szacunek do siebie, swoją dumę gdy za każdym razem
chłopak w którym się "zabujała" traktuje ją jak szmatę a ona i tak łasi się do niego i biega za nim jak
piesek, więc on pozwala sobie na więcej i więcej. Były również przebłyski tego, jak normalnie
powinna się rozpoczynać pierwsza nastoletnia miłość, w kontraście-wystąpiły po scenach seksu
analnego i falcowania w obskurnej toalecie. Czy tak to się teraz zaczyna? Nastolatki najpierw
podają całe swoje ciało na tacy a potem dopiero poznają się nawzajem?
Pozornie patrząc na nią, niczego Jasnej nie brakuje, ale po obejrzeniu filmu, widzowi robi się jej żal
( a jednocześnie przynajmniej w moim wypadku był to wstręt do dziewczyny która ze swojego
świętego młodego ciała zrobiła porno-wystawę).
Nie można nazwać pornosem dzieła Miloš, chociaż rzeczywiście pewne sceny były już
odrzucające( pewnie celowo, żeby pokazać nam "jaki ten świat jest brudny, okrutny i brzydki")
Po raz kolejny oglądając tego typu film zadaje sobie pytanie biernego obserwatora: dokąd ten świat
zmierza?