Film od samego początku bardzo mi się spodobał.Lucka,mimo wszystko,nie da się nie lubić.Ma klasę,ma styl,ma w sobie to coś,co tak umiejętnie potrafi wydobyć Chyra."Komornik"do mniej-więcej 2/3 czasu trwania jest doskonałym,bardzo realistycznym i bardzo "polskim" obrazem.Potem następuje,oczywiście,szeroko komentowane jako absurd cudowne objawienie Bohmego.I można by ten film(od 2/3) między bajki włożyć,gdyby nie końcowe sekwencje,z których(przynajmniej ja to tak odczytałam)wynika,że Luckowi nic nie przychodzi z "bycia dobrym".Ludzie przyjmują to ze zdumieniem,nieufnością,w końcu okazuje się,że być uczciwym po prostu się nie da.Cała jego wewnętrzna przemiana to praktycznie pojedynczy wyskok,później wszystko wraca do normy:bohater podpisuje dokument,ubiera ten sam garnitur,białą koszulę,a w ostatniej scenie odchodzi cmentarną aleją,na której leżą pogrzebane jego nadzieje,złudzenia,wartości,lu dzka uczciwość("Przepraszam,co...?" ).
Bardzo dobry film,który wszystkim gorąco polecam.