Poruszyło mnie jego ogromne zaangażowanie w sprawę i obojętność amerykańskiego prezydenta i społeczeństwa, do którego próbował apelować. A potem pomyślałam, że my właściwie jesteśmy tacy sami - obejrzymy wstrząsający film z jakiegoś Darfuru, westchniemy, że to straszne i spokojnie wracamy do swego bezpiecznego świata.

Trafiłeś w samo sedno... Tak jak amerykanie, anglicy czy francuzi mysleli w 1939 roku, czyli "to nie nasza wojna", tak my dziś myślimy o konfliktach tuż za miedzą. Nie trzeba sięgać Afryki, mamy (czy niedawno mielismy) w Europie niezły pożar. Tak już widać natura człowieka...