Ok. To co było warte obejrzenia w tym filmie? Czekam na odpowiedz (dodam tylko, że jestem wychowany na komiksach o superbohaterach od "A do Z " więc trochę człowiek się zna na temacie ;)

Więc czekam. Wymień jakąś cząstkę choć by czegoś ciekawego w tym filmie..

Ok, film Ci się nie podoba i nie musi. Trzeba mieć trochę wyobraźni i tyle. Ja również wychowałam się na komiksach Spider-man'a itd. Jednak "supermoc" pokazana w filmie jest inna od tych w komiksach. W odpowiedzi na twoje pytanie: Uważam , że ciekawe było to jak "używali" supermocy. Nie robili tego dla świata jak w przypadku Batmana czy Spider-man'a a dla samych siebie. Gdyby ktoś miał nadprzyrodzone zdolności, to jestem pewna, że nie zrobiłby nic dla ludzi. Oto moja cząstka czegoś ciekawego. Pozdrawiam.

to faktycznie cząstka ;pp

Wyobraź sobie, że ja mam całe pokłady wyobraźni. Swoją drogą bardzo ale to bardzo ciekawe jest sugerowanie, iż negatywna opinia o tym gniocie równa się z brakiem wyobraźni.. Ciekawe i nawet zabawne. I super moc tych chłopczyków jest inna o tych w komiksach? Tez ciekawe. W komiksach wymyślono już chyba każdy rodzaj super mocy (takiej którą oni posiadali również). I ciekawe w jaki sposób ów moc w tym gniocie była przedstawiona w oryginalny sposób..? Tak się słabo składa, że pokazano tutaj nic nowego: latali, potrafili naginać materię i tyle. Nie ma w tym filmie żadnej ciekawej historii poza faktem, że nagle bohaterowie wchodzą w posiadanie super mocy i jeden świruje.

Dla mnie to jest high school musical w bonusie z podrobieniem X-Manów. Sztywne 1/10.

pozdrawiam

Moim zdaniem ten film nie powinien być porównywany do filmów opartych na komiksach. Nigdzie nie napisano że to będzie film w stylu x-men. Nie doszukałam się też tutaj high school musical jak napisałeś.
Ja się tutaj doszukałam czegoś innego. Mianowicie: jak daleko może się ktoś posunąć, gdy może wykonać coś złego bezkarnie.

To jest raczej film o zachwianym emocjonalnie chłopaku.

Oglądając ten film odczuwałam to raczej jako sytuację w której chłopak utrzymywany na granicy załamania nerwowego przez przypadek znajduje broń.
Najpierw strzela do puszki po napoju. Robi to lepiej i lepiej. Lepiej niż inni. W końcu staje się najlepszy. I mimo że jeszcze chwile wcześniej nikt na niego nie zwracał uwagi zaczynają go dostrzegać. To była taka bomba zegarowa. Andrew dusił w sobie miliony sprzecznych emocji. Wystarczyło kolejne załamanie w jego sytuacji życiowej, by wpadł do klasy pełniej dzieciaków i zaczął do wszystkich strzelać. (Nie muszę przypominać, że takie sytuacje w realnym świecie miały miejsce wielokrotnie. Nastolatek z bronią strzelający do wszystkich których widzi, mimo że nic mu nie zawinili.)

Sądzę że o tym był ten film. O psychice i jej granicach.

A oprawa efektów specjalnych była tylko dodatkiem, który miał zwrócić naszą uwagę na ten tytuł.

przyznam (a potrafię przyznać się nie tyle do błędu, a nie wystarczającej ocenie materiału, co oczywiście rzadko mi się zdarza) że ciekawe to zinterpretowałaś ;)

Idealnie ujęłaś temat tego filmu. Mógłby być nawet jego opisem. Oglądając "Kronikę" spodziewałam się czegoś innego, a ściślej mówiąc to kolejnego filmu o superbohaterach, a tak naprawdę dostałam całkowicie realne spojrzenie na świat. Posiadanie wyjątkowych mocy nie zawsze wiąże się z chęcią ratowania świata, w szczególności gdy obdarowani zostają zwyczajni nastolatkowie. Właśnie tym wyróżnia się ten film na tle innych. Połowa z nas z takimi umiejętnościami obrabowałaby bank i uciekła na drugi koniec świata nie przejmując się innymi ludźmi, natomiast tu mamy do czynienia również ze słabą psychiką jednego z bohaterów. Tego, który przemienił się w "złego" choć ja od początku widziałam w nim tylko bezsilność, żadne zło. To jest właśnie piękne, bo gdy taki dar wpada w ręce nieodpowiedniej i słabej osoby efekty są właśnie takie, jakie były ukazane w tym filmie.
Ale się rozpisałam... musiałam w odpowiedzi na komentarz, który idealnie odnosił się do tego, co czułam, a nie potrafiłabym obrać w słowa :)