Zgadzam się.Obejrzałem wczoraj ten film i nie było tak źle,krótki czas trwania to pozytyw.Nawet niezłe gore. Jednak jednej rzeczy mi tu brakowało. W horrorze powinno widz powinien być po stronie ofiar- życzyć im uratowania się.A ja tu tego nie czułem, było mi obojętne co się z nimi stanie.

Mam te same odczucia co Ty co do bohaterów - kompletnie się nimi nie przejmowałem, zarówno ofiarami, jak i oprawcami... Chociaż, jak sobie przypomnę seanse Koszmaru z Elm Street w zamierzchłych czasach, to powiem Ci, że kibicowałem Fredkowi, by zaszlachtował wszystko i wszystkich:)) Mało na tym, byłem wkurzony na Arnolda, że pokonał Predatora i żal mi było, że wszyscy uwzięli się na takie miłe zwierzątko o imieniu Alien :)

Mam podobne odczucia. Pomysł oryginalny i bardzo dobry; poruszenie kwestii legendarnego, owianego tak złą sławą filmu dawało na początku spory potencjał, który nie został wykorzystany. Od momentu nocnej sceny w lesie akcja wkracza na oklepany schemat, a jedyną pozostałą oryginalnością jest motyw z reżyserem. Aktorstwo jest mało przekonujące, ale to raczej reguła w takich horrorach, więc niespecjalnie mi to przeszkadzało. Sophie Monk, którą tak krytykujesz, rzeczywiście zagrała słabo, moim zdaniem nadrabiała jednak wyglądem i choć nie jest to najlepszy argument, to lepiej mi się przez to oglądało ten film i nie zwracałem tak bardzo uwagi na słaby występ tej pani. Sceny gore nie zachwycają zarówno pod względem jakości oraz ilości, ale jak na taki horror klasy B to filmik jest nawet brutalny. Też zwróciłem uwagę na jedną, moim zdaniem genialną scenę, nie wiem czy myślimy o tej samej - mały <spoiler> kiedy pokazywane są zdarzenia z przeszłości i dziewczyna jest zawieszona między drzewami a następnie rozrywana - rewelacyjny montaż: zbliżenia na przerażone oczy ofiary, na jej rany, na ryło Babyface'a i na księżyc, a dookoła ciemny las i atmosfera grozy; szkoda że nie udało się utrzymać sporej części filmu w takim klimacie.