Mam podobną opinię. Nazwałabym film dramatem psychologicznym, na pewno nie komedią.

Tak to jest jak ktoś ogląda tzw. "genre movies" i oczekuje natychmiastowych jednoznacznych łatek...

W sumie racja o tyle, że zwiastuny filmu nie sugerują, by miała być tu kupa śmiechu. Zresztą nie obejrzałem go na "chybił-trafił" lecąc po gatunkach.

Tak czy siak, trudno zgodzić się z "łatką" typu "komedia", która tutaj nie pasuje nie tylko "jednoznacznie" ale w każdym słowa znaczeniu.

Ten film to male arcydzielo formy i tresci. Przylepianie łatek filmom PTA mija się z celem.
Najlatwiej określić ten film jako komedia romantyczna. No bo przeciez jest o miłości a glowny bohater zbiera produkty spożywcze na mile lotnicze. Ludzie maja takie dziwne przyzwyczajenia i musza wszytsko zaszufladkowac. Tylko po co?

Czy mimo wszystko "film obyczajowy" lub "psychologiczny" nie jest tu bardziej adekwatnym określeniem?
W takich filmach również miłość może grać pierwsze skrzypce, a "dziwne przyzwyczajenia" tym bardziej.
Szczególnie, że "komedia romantyczna" leży najczęściej na drugim biegunie względem "małych arcydzieł formy i treści" i zapowiada raczej lekki i przyjemny film.

jaki ten świat mały :)

Ja się śmiałem niejednokrotnie.

Komedia nie musi być zresztą śmieszna. Kiedy zapoznasz się z definicją komedii jako gatunku dramatycznego, a nie filmowego, to odkryjesz - nawet za wikipedią - że cechuje ją "pogodny nastrój, komizm, najczęściej żywa akcja i szczęśliwe dla bohaterów zakończenie". Nie ma tu mowy o tym, że człowiek musi się posikać ze śmiechu. Są różne rodzaje komizmu.

Powiem więcej - mało która komedia potrafi rozśmieszyć. Ten gatunek filmowy w moim odczuciu ma być po prostu lekkim filmem o pozytywnym nastawieniu przy którym można się nieraz uśmiechnąć, ale do salw śmiechu rzadko mam okazję... Ja podobnie jak ty na tym filmie nieraz się uśmiałem, ale bardziej ten film zyskiwał dla mnie na samej postaci Barrego i jego niedostosowaniu do świata. Naprawdę dobry film i jego reżysera od teraz będę obserwował, bo trafił w moje gusta. Pozdrawiam ;)

mi na początku ten film podchodził pod thriller - główny bohater w głupi sposób wdał się w porachunki z ludźmi, którzy wyłudzili od niego pieniądze... potem przeszedł w dramat - nie wiedziałem jak to się skończy, myślałem, że postać grana przez Sandlera wcale nie wyjdzie zwycięsko w tej potyczce (biorąc pod uwagę całość filmu)... nawiasem mówiąc główny bohater wydawał się momentami żałosny... ale film skończył się na romansie i na happy endzie... przesłanie tego filmu: "miłość sprawia, że jesteś zdolny do wszystkiego"

On zresztą to mówi w końcowej scenie do właściciela sklepu z materacami : Love made me stronger. I tak to właśnie jest pokazane, że życiowy looser staje się bohaterem.

Chociaż nie, właściwie po poszperaniu trochę w necie i obejrzeniu filmu ponownie, zdałam sobie sprawę, że on on początku jest superbohaterem i posiada nadprzyrodzone siły, tylko o tym nie wie.
Jeśli ktoś zna angielski, to znalazłam bardzo interesujący krótki reportaż, który podkreśla celową zbieżność Barry'ego z Clarkiem Kentem - Supermanem :
http://youtu.be/2untlg3bFmk