Nie wierzyłem w recenzje czytaną w Gazecie Wyborczej. Teraz po obejrzeniu tego filmu, niestety muszę się podpisać pod tą tutaj ( jest całkowicie trafna) ta w Wyborczej była po prostu bardzo wygładzona. Film jest chaotyczny i nudny stanowczo nie polecam. Jedyne co ja zobaczyłem prawdziwego to brak reakcji policji ...

Abstrahując od znajomości autentycznej historii z Włodowa, spróbuj jednak dostrzec w tym filmie prostych, szarych ludzi, którzy po prostu przeraźliwie się boją i nie pojmują, dlaczego system nie działa tak, jak powinien. Są zbyt prości, żeby to ogarnąć. Ich bezładny, zmasowany atak na policyjny radiowóz z prokuratorem w środku to ich jedyny język, jedyna dostępna forma buntu, pierwsze ostrzeżenie i zarazem zapowiedź przyszłego linczu. Zobacz ich. Nie tylko przesuwające się po ekranie sztucznie spreparowane podmioty, które powinny przechodzić obligatoryjnie jakieś złożone moralno - filozoficzne transformacje, egzystencjalne przemiany, tak, żeby widz mógł poczuć się intelektualnie nasycony i zbudowany, obserwując wnikliwie ich tzw. duchową ewolucję. Nazywasz ich „wydmuszkami prawdziwych osób”. Nie bardzo rozumiem na jakiej podstawie. Ten film do wyprowadzania takich wniosków nie uprawnia, a przynajmniej – ich wysunięcie wymaga solidnych dowodów. Opis własnego znudzenia (może uprzedzenia, tak to odbieram) to trochę jednak za mało.

Piszesz: „Brakuje w tym obrazie ewolucji postaci, jakiegokolwiek ich rozwoju. Brakuje przejścia od zastraszonych, zdziwionych postępowaniem mężczyzny sąsiadów w ludzi zdolnych do morderstwa w obronie własnej i swoich bliskich”. Jakiego przejścia brakuje w filmie? Czy w życiu takie momenty „przejścia” są zawsze zauważalne i łatwe do zidentyfikowania? Zawsze można precyzyjnie wskazać, kiedy człowiek przekracza granicę, której przekroczyć nie powinien? W tym obrazie akurat te momenty są wyraźnie sygnalizowane, patrz chociażby scena zgłaszania przez Adama Grada na policji napaści Zaranka – gliniarz, być może z niezamierzoną ironią, przekąsem, pyta: „A co wy sobie tam z dziadkiem nie potraficie poradzić?”. I wiele innych, drobnych, ale czytelnych obrazków. Policjanci, lekarze, urzędnicy, wszyscy oni czują się tylko trybikami systemu i nie za bardzo obchodzi ich, czy globalny mechanizm sprawnie funkcjonuje i nie generuje z wolna jakichś patologii. Gdzie mogę złożyć na pana skargę – pyta dziewczyna chamskiego, choć może nawet nie chamskiego, bezmyślnego raczej, lekarza – w Naczelnej Izbie Lekarskiej, są oddziały w każdym województwie, odpowiada ten od niechcenia z pełną świadomością, że włos mu z głowy spaść nie może. I ten jeden gliniarz, który próbuje coś tam robić, jakoś sprawy porządkować, wprowadzać normalność. Na końcu widzimy go, jak z ironią salutuje swojemu byłemu przełożonemu i smętnie odchodzi w siną dal. System znowu zwyciężył. Kto jest winny? Ocet winny.

„Wydmuszką” nazywasz faceta, który broni swojej żony i dziecka przed wioskowym psychopatą (może zdemonizowanym, ale jednak rzeczywistym); chłopaka, który skacze z mostu, bo nie rozumie, że musi iść do więzienia na parę lat, chociaż przecież tylko bronił swoich bliskich, bo policji nie było - on tego nie ogarnia; kobietę, która najpierw dzwoni po policję, ale za chwilę pod wpływem realnej groźby bandziora (noża na szyi) dzwoni ponownie i wszystko odwołuje. Woli żyć, mieć spokój, nie mieszać się. To jest jak u Hłaski: wszyscy byli odwróceni, od najmniejszego szaraczka zaczynając, a na panu prokuratorze z prokuratury okręgowej kończąc. Ale spójrzmy też na samego Zaranka – zastanawiałeś się, dlaczego ten gość kolekcjonuje wycinki z artykułów na temat wnoszenia skarg indywidualnych do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka? Czego byś się chciał o nich jeszcze dowiedzieć? Czym się każdy z osobna kierował, co nimi powodowało, jaki był główny powód rzucenia się z łopatą na wioskowego terrorystę? Odpowiedzi na te pytania na ekranie padają. Drążyć głębiej, żeby widza mocniej poruszyć, nawet za cenę wiarygodności opowieści? Czemu nie. Ale stąd już całkiem niedaleko do cynizmu. Tego filmu nie da się tak łatwo spławić i zbanalizować. Trudno jednak uniknąć pytania, co ja bym zrobił, gdybym tam, wśród tych ludzi, był. Tak, wiem, ja na pewno nie siedziałbym z założonymi rękami, działałbym, pisał skargi na policję, interweniował. Z pozycji kinowego fotela moje stanowisko w tej sprawie jest ugruntowane i nieodwołalne. A zresztą, ja wśród jakichś tam zahukanych wieśniaków? Przecież sami sobie winni, trzeba być asertywnym, no nie? Ten film można śmiało postawić obok „Długu” Krauzego i „Chrztu” Wrony. Uderza w te same struny, podobnie irytuje i niepokoi.

Śmieszna jest Twoja recenzja, sam nie wiesz co piszesz, trochę się motasz. Moim zdaniem film jest naprawdę niezły, zrobiony za głównie państwowe pieniądze, trzymał w napięciu, a gra aktorska była niczego sobie. Informacje, które zawierasz w poszczególnych akapitach są sprzeczne, poza tym miałam wrażenie, że ta recenzja została skopiowana z innego źródła i tylko zmieniłeś tytuł filmu. Skorzystaj z mojej rady lub nie, ale na przyszłość, jak chcesz bawić się w krytyka, to pisz rzetelnie, bo wprowadzasz ludzi w błąd. Pozdrawiam.

Kogo to obchodzi co Ty tu wypisujesz marudo ? Do widzenia.

W bardzo techniczny i chłodny sposób podszedłeś do tego filmu..często to widzę (zwłaszcza w internecie) o wiele łatwiej jest coś skrytykować, niż spróbować skupić się na pozytywach..to dotyczy różnych sfer naszego życia (mam na myśli Polskę)..ja właśnie chciałem pochwalić muzykę, która powoduje, że mogę lepiej poczuć dramatyzm całej sytuacji niż jakiś psychodeliczny ponury ambient, który ty zapewne wolałbyś widzieć w tym obrazie...odnoszę wrażenie, że chciałbyś by sceny były bardziej brutalne i żeby widz próbował lepiej zrozumieć "upadłego dziadka"..ja uważam, że jest to całkowicie zbędne, ponieważ okrucieństwa nie brakuje we współczesnym kinie a postaci takich jak on nie należy rozumieć tylko eliminować ze społeczeństwa (a, że prawo na to nie pozwala, to już jest temat na inną dyskusję)..gdyby rozwinąć historię wszystkich postaci i pokazać kawałek życia każdego we wsi, to dopiero byłaby historia (założę się, że narzekałbyś na zbędne przydługie nikogo nie interesujące sceny z życia nieciekawych rolników)..znastwo tematu z jakim piszesz tą recenzję pozwala mi przypuszczać, że dałbyś radę zrobić lepszy film..śmiało czekamy na twoje śmiałe, ciekawe i nowatorskie obrazy..

"Bo na przykład gdy
bohaterowie jadą starym samochodem po piaszczystych, wyboistych drogach z łopatami i kijami w rękach, a w tle
wybrzmiewa muzyka niczym z zagranicznego widowiska o najwyższym budżecie, to obrazek taki wygląda jak jakaś
okropna karykatura. Aż żal się robi. "

Rzecz gustu.Mi ta akurat scena bardzo przypasowała,do czego przyczyniła się w głównej mierze właśnie ta nuta.
Widzę,że masz podejście jak Jarek Kaczyński- jak cos mi się nie podoba- to znaczy,że na pewno jest złe...

"milczący" to rzeczywiście człek z gatunku J.Kaczyńskiego. złe to jest i nie pozwole - ale co? - jeszcze nie wiem ale nie pozwole. według mnie zbyt surowo oceniony film. Pan milczący to scenarzysta,reżyser,scenograf i kompozytor w jednym, a raczej z jego postu wynika, iż jest niedoszłym specjalistą każdej z tych dziedzin zwanym potocznie - frustrat - pewnie w życiu mu nie wyszło.
warcając do filmu - całkiem niezły (wg mnie) ale reżyser ma jeszcze czas na dopracownie swego warsztatu - to jego pierwszy film. Brakuje mi dłuższej końcówki(wybrzmienia emocjonalnego) w całym obrazie, ale ogólnie film zrobił na mnie wrażenie - szczególnie sceny z Zarankiem i nie potrzebowałem więcej okucieństwa było je czuć w "powietrzu". daje do myślenia, a w człowieku budzi sie chęc wejścia w ekran i przeprowadzenia męskiej rozmowy z Zarankiem
polecam film. moja ocena 7/10

Od dawna zastanawia mnie czemu tak się dzieje, że gdy skrytykuje się jakiś film, napisze o swoich negatywnych odczuciach względem niego, w odpowiedzi od razu rozwija się dyskusja na temat osoby piszącej. Pojawią się moje ulubione, wyssane z palca, domysły na temat niespełnienia autora w danej dziedzinie, a także czasem oskarżenia o bycie Żydem, gejem itd. itp. Jarosław Kaczyński to nowość. Interesujące, naprawdę. Tak jakby na forach dopuszczany był tylko jeden rodzaj wypowiedzi - pozytywny. A gdy się komuś coś nie spodoba, broń Boże o tym napisać! Lepiej zamilknąć i się nie udzielać albo wpisać się w ogólny trend. No chyba, że chce się poczytać na temat swojego życia i swojej osoby.

Pozdrawiam wyżej komentujących.

panie "milczący" osobiście nic do Pana nie mam. ale uważam że recenzja jest nazbyt surowa dla tego filmu - stąd tez moje wylewne wypowiedzi na temat Pana znajomości wszystkich dziedzin filmu, które Pan skrytykował pokolei. nie napisałem aby się Pan nie wypowiadał a tylko odniosłem się do Pana tekstu, jezeli obraziłem i dotknęło cos Pana osobiscie - Przepraszam i pozdreawiam

Kompletnie się nie zgadzam z tą recenzją. To chyba jakieś uprzedzenie do polskiego kina. Jedyne czego w filmie brakowało to ograniczenie się do tej jednej historii przez co zachowania bohaterów nie są uniwersalne dla innych sytuacji. Jest to jedynie relacjonowanie historii, a można było unieść się ponad to i w bardziej krytyczny sposób pokazać paradoksy polskiego prawa oraz to gdzie jest granica samosądu.
Ogromnym plusem są emocje towarzyszące podczas oglądania filmu, przynajmniej ja je czułem. Oraz bardzo dobra muzyka. No i film jest zrealizowany na faktach.

Z mojej strony to nie jest żadne uprzedzenie do polskiego kina. Pierwsze z brzegu: "Sala samobójców" 8,5/10, "Czarny Czwartek" 8/10, "Chrzest" 7/10.

Powiem Ci tylko tyle "wielki znawco i krytyku filmowy" i weź to sobie do serca: oglądaj mniej Hollywood.

Śmieszna jest Twoja recenzja, sam nie wiesz co piszesz, trochę się motasz. Moim zdaniem film jest naprawdę niezły, zrobiony za głównie państwowe pieniądze, trzymał w napięciu, a gra aktorska była niczego sobie. Informacje, które zawierasz w poszczególnych akapitach są sprzeczne, poza tym miałam wrażenie, że ta recenzja została skopiowana z innego źródła i tylko zmieniłeś tytuł filmu. Skorzystaj z mojej rady lub nie, ale na przyszłość, jak chcesz bawić się w krytyka, to pisz rzetelnie, bo wprowadzasz ludzi w błąd. Pozdrawiam.

hej milczacy , skoro wywaliłes tak długiego posta w reakcji na tego filma to znaczy ze nie byle co tak skopałes - a jak cos jest nie byle co to z reguły skrajne reakcje wywołuje. w mojej głowie równiez. czyli schowaj swoja ocenę w swoją zaściankową głowke i spójrz na ten obrazek z innego punktu widzenia. np z takiego w którym nie masz najmniejszego pojecia (ani mru mru ) o całej historii i generalnie nie jestes małolatem z tubą popcornu w rekach na każdym seansie. fajnie jakbys czasem wyjechał za miasto i zatrzymał sie na jakiejs wiosce. Fajnie kaby ktos przypadkiem znalazł problem w twojej tam obecnosci. Fajnie byłoby posłuchac... a moze nie bo pewnie zaczałbys ściemniac... ale gdyby ktos nie wiem nagrał jak sie zachowujesz itd itp osacr tu nie grozi ale nominacja za posta na póltorej ekranu sie należy. pa

Ocena filmu jest dość surowa, ale kompozycja recenzji jest bez zarzutu, krytyka poparta argumentami, a całość tekstu oraz film, któremu tekst jest poświęcony, dokładnie przemyślane.
Zawsze z zainteresowaniem czytam Twoje recenzje. Może spróbujesz w "Powiększeniu"? Powodzenia!

nie rozumiem zarzutu "achronologii". są tu ledwie dwie płaszczyzny czasowe które się przeplatają, posunięcie imo najzupełniej trafione.

a jeśli można spytać to które sceny są kompletnie niepotrzebne?

a odpowiadając na Twoje pytanie, żeby nie pozostać dłużnym: czemu nachodzi sąsiadów? taki ma sposób na zdobywanie pieniędzy - pierwszy powód, większość dorosłego życia siedział w PRL-owskim więzieniu - drugi.

P.S.

nie wiem w czyim imieniu ta konkluzja, że nie obchodzi "nas" los bohaterów przez większość filmu, bo mnie akurat interesował, a o tym jak film będzie się kończył też nie miałem wiedzy.