Miałam spore oczekiwania wobec tego filmu, ale przynam szczerze, że się trochę zawiodłam.
Nie chcę przez to powiedzieć, że "Mój tydzień z Marilyn" to film zły. Nie jest zły. Po prostu nie jest niczym szczególnym, niczym, o czym możnaby poprowadzić dyskusję ze znajomymi. Chyba, że mieliby zupełnie skrajne opinie.
Postać głównego bohatera wcale do mnie nie przemówiła, ale może to kwestia gry aktorskiej. Collin był bezbarwny, a czasem uśmiechał się w momentach, w których wcale nie powinien i generalnie w moim odczuciu zachowywał się trochę dziwnie.
Co do postaci Marilyn- fajnie, że zdecydowali się pokazać tę delikatną, osobistą stronę jej postaci, osoby, która stała się bardziej ikoną niż dziewczyną z krwi i kości, ale z drugiej strony producenci tak skupili się na tej "małej, zagubionej dziewczynce" że całkiem zapomnieli, do czego w sumie ją przyrównują i Marilyn jako odnosząca sukcesy seksbomba pojawia się w filmie może z raz.
Zdarzały się sceny które moim zdaniem nie wnosiły wiele i w zasadzie możnaby je zastąpić takimi, które faktycznie wywołałyby jaką reakcję u widza.
Żałowałam też, że motyw romansu Collina z Lucy był potraktowany tak po macoszemu: nagle się zaczął i nagle się skończył. I tyle. Koniec, kropka.
Pochwalę za to klimat filmu, bo zdjęcia, muzyka, dekoracje i stroje są ładne i dopracowane.
Film ogląda się bez szczególnych emocji, ot, coś dla zabicia czasu albo jako ciekawostka.