zgadzam się, że książka jest zbyt obszerna, aby udało się komukolwiek dobrze ją sfilmować.
a uważam film za totalną porażkę.
brak mu zupełnie klimatu, gra aktorow zostawia wiele do życzenia...
to i tak delikatnie powiedziane.
wszechobecny kicz sprawiał, że chwilami miało się wrażenie, iż to nie jest adaptacja 'Mgieł Avalonu" a brutalna parodia.
jestem naprawde zawiedziona, bo to dzieło zostało obdarte z głębi, emocji i aury tajemniczości.

śmiać się czy płakać?

A ja nie czytałam książki i film mnie urzekł, naprawdę... Właśnie ciągłe niepowodzenia Morgany wprowadziły mnie w ciężką frustrację, jakby przedstawili tak bardzo tragizm jej losu to bym chyba pod koniec rwała włosy z głowy. Moment w którym Morgana zostaje oddana królowi staremu zamiast synowi był najgorszy dla mnie :P

Nie wiem, bardzo mi się podobały Mgły... Jednak podejrzewam że po przeczytaniu książki miałabym podobne do was zdanie ;)

Ja "Mgły Avalonu" oglądałam dwa razy.
Gdybym nie czytała książki, również bym się tym zachwyciła ze względu na fabułę. Mam fizia na punkcie legend arturiańskich, do których film nawiązuje. ;)
Naprawdę polecam książkę. ;] Jak na filmie byłaś sfrustrowana losem Morgany, to przy książce byś ryczała nad jej losem.
Ja gdy czytam, bezwarunkowo sie przenoszę w tamten świat i czasami mam wrażenie, że też biorę udział w tych wydarzeniach. Czytając "Mgły..." cały czas się pytałam "DLACZEGO?", bo trudno było mi się pogodzić z tymi wszystkimi tragediami Morgany.

Gdy sięgnęłam natomiast po jeszcze inne pozycje Zimmer- Bradley to nagle się przekonałam, że wszystkie kapłanki miały taki los. Nie wiem, czy to pocieszające, ale jednak to wymagało od nich poświęcenia. Nie zawsze godziły się ze swym losem, ale z drugiej strony... kobiety godne podziwu. Naprawdę. x]

Zgadzam sie z pierwsza wypowiedzia.
Wedlug mnie film oprocz pokreconych faktow nie ma nic, nie ma w nim zadnej magii, ktora mogla oczarowac widza tak jak to zrobila ksiazka z czytelnikiem.