Isra i Cheito to dwaj bracia, którzy poszli bardzo różnymi ścieżkami w życiu. Kiedy Isra zostaje zwolniony z więzienia, a Cheito wraca do domu po długiej przygodzie z Marines, bracia spotykają się na wyspie San Fernando. To spotkanie przyniesie ze sobą pamięć o gwałtownej śmierci, jaką ich ojciec poniósł, gdy byli chłopcami, ale też będzie szansą na pogodzenie się z tym, co się wydarzyło, i na zbliżenie się do siebie.

"Między morzem a oceanem”, to przepiękny i niezwykle czuły hiszpański dramat, który opowiada historię dwóch braci, którzy poszli bardzo różnymi ścieżkami w życiu i po latach spotykają się na wyspie San Fernando. Israel, młodszy z rodzeństwa, właśnie wychodzi z więzienia. Chce zacząć wszystko od nowa, ale w nękanej bezrobociem Andaluzji trudno o pracę. Żyje w poczuciu, że oprócz prochów, odsiadki i śmierci rodzinne miasto nic mu nie oferuje. Od zejścia na przestępczą ścieżkę próbuje chłopaka odwieść starszy brat Cheíto, marynarz, którego życie też nie jest beztroskie. Film Lacuesty jest intymny, skupiony na postaciach, ich gestach i ciałach, a jednocześnie żywiołowy jak flamenco i epicki w ukazaniu kilkunastu lat z życia rodzeństwa. Kreśląc pejzaż społeczny biednego Południa, reżyser unika protekcjonalnego tonu, ujmuje zaś czułością i szacunkiem, z jakimi podchodzi do bohaterów. Z niepozornych momentów udaje się Lacueście nakreślić melancholijny portret trudnej braterskiej miłości, który staje się także obrazem męskości w kryzysie nienadążającej za współczesnością.

W 2006 roku Isaki Lacuesta nakręcił pokazywaną na Nowych Horyzontach "Legendę o czasie" – fabularyzowany dokument o dwóch romskich braciach, którzy muszą szybko dorosnąć po tragicznej śmierci ojca. W poruszającym, porównywanym do "Boyhood" dramacie "Między morzem a oceanem" reżyser po 12 latach powraca do swoich bohaterów, by pokazać, jak odmiennie potoczyły się ich losy. Israel, młodszy z rodzeństwa, właśnie wychodzi z więzienia. Chce zacząć wszystko od nowa, ale w nękanej bezrobociem Andaluzji trudno o pracę. Czuje, że oprócz narkotyków, odsiadki i szybkiej śmierci rodzinne miasto nic mu nie oferuje. Od zejścia na przestępczą ścieżkę próbuje go odwieść starszy brat marynarz Cheíto. Nagrodzony Złotą Muszlą na MFF w San Sebastián film Lacuesty to żywioł przeciwieństw: intymny, skupiony na postaciach, ich gestach i ciałach, a jednocześnie drapieżny jak flamenco Paco de Lucii (tytuł nawiązuje do jego słynnej piosenki) i epicki w ukazaniu kilkunastu lat z życia rodzeństwa. Kreśląc pejzaż społeczny biednego Południa, reżyser unika protekcjonalnego tonu, ujmuje zaś czułością i szacunkiem, z jakimi podchodzi do bohaterów. Z niepozornych momentów buduje autentyczny portret trudnej braterskiej miłości, który staje się także obrazem nienadążającej za współczesnością męskości w kryzysie.