Mile zaskoczyłam się, że to nie kolejna sensacyjna rąbanka bez celu i sensu, ale film z ciekawymi ujęciami, świetną muzyką, no i przede wszystkim bez ewidentnego happy endu. I nawet kończy się sceną, która nie pasuje na zakończenie. Fabuła troszkę słaba, Farrel zbytnio się nie namęczył swoją grą, ale wiele rekompensuje pomysł na ten film. Nie jest cukierkowym klonem Mission Impossible, jakie ostatnio masowo produkuje Hollywood. Ok, może i nie wygląda na remake serialu Miami Vice, ale za to jest miła niespodzianka w postaci przedłużonych ujęć, klimatu (może i nie bogatego Miami jak w serialu, ale zawsze jakiegoś). To czyni go nietuzinkowym filmem sensacyjnym. Nie wybrałam się do kina, ale gdybym to zrobiła, mile bym się zaskoczyła. Bo jest i akcja i sensacja i nawet jakieś wybuchy, ale wszystko podane ambitniej, z przemyśleniem. Lubię filmy sensacyjne, ale, niczego im nie ujmując, wszystkie są do siebie podobne. Miami Vice się wyróżnia i czymś zaskakuje. I za to wielkie brawa. 7/10