Mocny człowiek
1929
powrót do forum filmu Mocny człowiek 
ocenił(a) film na 10 
ocenił(a) film na 7 
ocenił(a) film na 8
„Mocny człowiek” to genialne dzieło i uważam, że jest to jeden z najlepszych filmów, jakie widziałem a na pewno najlepszy niemy. Nie daję fory za to, że jest stary, ale też nie jest to dla mnie minus. Po prostu film ma rewelacyjny klimat. Bardzo bobra historia, od początku aż do końca, bez dłużyzn. Nie każdemu może odpowiadać ten styl, ale jak dla mnie zdjęcia i gra aktorów świetne (szczególne wyróżnienia dla Chmara i Kuck). Muzyka też idealnie pasuje i wpada w ucho (szczególnie ten powtarzający się motyw, który jest także podczas drogi Bieleckiego do teatru). Szkoda, że jest tak mało znany i jak widać po głosach niedoceniany.
P.S.1 Dla interesujących się historią dodatkowym plusem może być możliwość zobaczenia przedwojennej Warszawy, mody tamtych lat itp.
P.S.2 Jak już zauważył użytkownik przede mną film wyśmienicie pasuje do oglądania po zielonym.
A czy ktoś wie, co to za obraz wisi na ścianie w domu babci Bieleckiego (mężczyzna w czerni trzymający w ramionach kobietę w bieli). Jestem pewien, że gdzieś go już widziałem i chciałbym wiedzieć, kto go namalował, bo robi wrażenie.
Miesiąc temu miałam przyjemność oglądać ten film w ramach Akademii Filmu
Polskiego i od razu po tym pierwszym seansie "Mocny człowiek" trafił do
dziesiątki moich ulubionych.
Wyróżnia się na tle polskiej przedwojennej kinematografii, przede
wszystkim całkowicie innym stylem gry aktorskiej, pozbawionym tej
charakterystycznej teatralnej maniery, jaką miała większość amantów i
"pierwszych dam" kina z czasów międzywojnia.
Na mnie wielkie wrażenie zrobiły szczególnie Maria Majdrowiczówna i
Agnes Kuck, szkoda, że żadna nie zrobiła kariery, a dotarcie do
jakichkolwiek informacji o nich wydaje się dzisiaj niemal
niemożliwością.
"Mocny człowiek" ma ciekawą fabułę (i tu polecam Przybyszewskiego ;),
sprawnie prowadzoną filmową narrację, nowatorski jak na polskie realia
montaż (tu ukłony w stronę G. Vitrottiego) i mroczny klimat, wpisujący
się nieco w poetykę ekspresjonizmu.
A na deser usłyszałam jeszcze fantastyczną muzykę w wykonaniu zespołu
Macieja Maleńczuka.
Kino na najwyższym światowym poziomie, na pewno nie mamy się czego
wstydzić.
Jak mój przedmówca, polecam gorąco.
O właśnie, stare filmy polskie często są szalenie irytujące z powodu ich teatralności. Ten film jest znakomitym przykładem na to, że można było zrobić w Polsce film ze znakomitą akcją, grą aktorów, scenografią. I świetny podład muzyczny, opracowany współcześnie. Zdecydowanie polecam nie tylko miłośnikom niemych filmów.
A aktorki (Maria Majdrowicz i Agnes Kuck) wspaniałe, szkoda, że teraz nie spotyka się tak uroczych kobiet w polskich filmach. :(
mnie film się podobał. szczególnie końcówka. zgadzam się, że aktorstwo na bardzo wysokim poziomie. muzyka bardzo dobra, aczkolwiek mi osobiście przeszkadzała. nie pasuje mi jedno do drugiego niestety. na początku byłam bliska rezygnacji. na szczęście dałam radę :)
