Także polskich niestety. Jeśli chodzi o sam film to według mojej oceny znaczny wpływ na to, jak tragicznie rozwinęło sie to dziecko miał ojciec. Film doskonale pokazuje to,ze wychowanie to sprawa obydwojga rodziców i żadne pieniadze i komfort tego nie zastąpią. Niestety sytuacja wyglądała tak,że w tym układzie tylko matka musiała zrezygnować ze swoich pasji, z dotychczasowego wygodnego, pełnego zabawy i podróży życia i zanurzyć się (dosłownie) w dziecięcych kupach. Tymczasem ojciec swoje "wychowanie" ograniczył do przywożenia prezentów dla Kevina z kolejnych podróży. Wiadomo,ze ktoś musi zarabiać itp., ale jednak to znowu on podjął decyzję o przeprowadzce do wielkiego, koszmarnie drogiego domu z mieszkania w mieście. Ojciec praktycznie cały czas był poza domem, co jest tez absurdem, bo jako fotograf mógł z powodzeniem ograniczyć te wyjazdy i brac innego rodzaju zlecenia pozwalające być bliżej dziecka. Jednak wybrał inaczej a dziecko znał jedynie z chwilowych spotkań w okolicach jego urodzin.
Konsekwencją była decyzja o rozwodzie, kolejny przykład tego, jak kończy się taki "związek" w którym jedna osoba jest praktycznie cały czas nieobecna. W pewnym momencie matka nie miała już szans na wytłumaczenie mężowi co się dzieje, bo tak się on oderwał od rzeczywistości, że jej po prostu nie wierzył, widząc jedynie super syna. Smutne to bardzo, a pisze to jako mężczyzna, nie wkurzona na facetów feministka:)
Problemy, które przedstawia ten film będa w naszej cywilizacji coraz powszechniejsze i powie wam to kazdy nauczyciel.
A problemy te sa głównie trzy: 1. wspomniany problem ze wspólnym wychowaniem wynikający z braku czasu i braku umiejętnosci wspólnej rozmowy o sprawach trudnych, 2. na ile dziecko może być genetycznie uwarunkowane na "potwora", 3. jak wychowywac dziecko na normalnego człowieka, we współczesnym świecie...