"Wielkie żarcie" z 1973. Tam jest dobre pole do takiego pitu-pitu o przełamywaniu granic drobnomieszczańskiej moralności. "Teoremy" i "Chlewu" Pasoliniego pewnie polecać nie trzeba.

Czyli filmy o chorych dla chorych. Jak każda choroba to nieszczęście dla chorego i dla jego rodziny. Oczywiście nie można być na to obojętnym, trzeba pomagać, akceptować, ale bez przesadyzmu, tylko normalność jest podstawą i jest najważniejsza.