- podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
- multimedia
- pozostałe
Ależ oni byli uparci, zamiast porozmawiać o swoich uczuciach woleli strzelać fochy jak małe dzieci. Gdy admirał chciał rozmawiać Marta nie chciała, gdy Marta chciała, admirał nie chciał.
Momentami chciałem strzelić ich po pyskach. Miedzy nimi rodziło się uczucie a oni je stłamsili.
Nie wykorzystali szansy a czego mogli przez długie lata żałować.
Druga sprawa, jak interpretujecie końcówkę?
Dwa pociągi jechały w przeciwną stronę po tych samych szynach. Może chodziło o to, iż wraz z wkraczaniem w dorosłość drogi admirała i atamana się rozejdą? Będą jak te 2 pociągi zmierzające w różne strony?
Cyprian Kamil Norwid nazwałby ich zachowanie "roz-mijaniem się dwojga ludzi w historii".
Ech, z pewnym rozrzewnieniem obejrzałem ten film, bo okazało się, że sam byłem jego bohaterem...
rozminiecie sie pewnie tez, ale niekoniecznie tylko, ale takze jak z ta lady b. good - ze sami nie wiedza co sie w te wakacje stalo. wydorosleli, nabrali dystansu, a cala przygoda mlodosci wlasciwie wydawala sie nierealna - nierzeczywista, jak ze snu, z ktorego sie przebudzili - stad tez moim zdaniem te nierzeczywiste pociagi - niemozliwe by jechaly po tym samym torze...ta niemozliwa rzeka, ktora okazala sie strumykiem, puszcza, ktora okazala sie laskiem itp.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
