Myślisz chyba o śmierci Huntera, a nie Curtisa. Curtis akurat był tu najfajniejszy, jak się pojawiał "z ptakiem w dłoni" i obsikiwał swoje terytorium :) Najlepsza postać w filmie! Sudeikisa nie lubię, a Hall faktycznie była drętwawa, ale może tak chciała oddać tę udręczoną wdowę. Co do samej sprawy śmierci, podejrzewam, że twórcy filmu chcieli zostawić "otwarty wątek", żeby widz się zastanawiał i główkował, a może chcieli pokazać, że po prostu czasem nie wiadomo i można się tylko domyślać. Piosenkę napisała Hannah, ale wykorzystanie jej przez Huntera jako list pożegnalny mogło nadać tekstowi drugie dno. Ojciec Hannah w rozmowie z Andrew pokazał, że też podejrzewa samobójstwo, w moim odczuciu. Ale skoro dostała z polisy pieniądze, to widać śledztwo przechyliło się w stronę wypadku. Także na dwoje babka wróżyła.
A chemii uzasadniającej nazwanie to komedią romantyczną też nigdzie nie wyczułam :)

Tak, chodziło mi o Huntera, dzięki ;) I Curtis rzeczywiście ratował ten film.