Mnie jeszcze styl tego pana nie zmęczył (vide ostatnia niespodzianka, którą obejrzałem: "Sabu"). Natomiast oczywistym jest dla mnie, iż jest to najsłabsza część trylogii Black Society i nie uratują jej nawet "wszelkie dziwactwa". Szczerze mówiąc lubię tylko te dziwactwa pana Miike, które mnie doprowadzają do łez ze śmiechu (przy "Visitor Q" czy "Gozu" bawiłem się przednie). Dzięki nim pierwsza część jest całkiem niezła. Druga wzruszyła mnie wywołując porównania do ulubionego reżysera z Kraju Kwitnącej Wiśni - Takeshi'ego Kitano. No i przede wszystkim Shô Aikawa - chociaż nawet i on nie ratuje "Ley lines". No ale podobno są jeszcze gorsze rzeczy. Jutro szykuję się do obejrzenia "City of lost souls". No i ten nowszy film o goblinach też słyszałem, że lipa. Z drugiej strony, życzyłbym sobie polskiego reżysera, który kręci od 4 do 8 filmów rocznie, z których 1/3, no może 1/2 to kał a reszta absolutna rewelacja.