Dwaj bracia, Joe (George Raft) i Paul (Humphrey Bogart) Fabrini pracują jako kierowcy ciężarówki. Ich praca nie należy do najłatwiejszych. Pracują dniami i nocami, rzadko widzą się z żonami i dziećmi, lub w ogóle nie mogą sobie na nie pozwolić, nie zawsze otrzymują zapłatę w terminie, lub sami są winni pieniądze innym, a do tego wciąż są narażeni na wypadki na drodze. Joe marzy o założeniu własnej firmy przewozowej, Paul zaś o powiększeniu rodziny. W drodze do swoich marzeń będą musieli stawić czoła drodze, innym kierowcom, nieuczciwej konkurencji, wierzycielom oraz przebiegłej kobiecie, a niebezpieczeństwo czyha na każdym zakręcie.

Obraz Nocna wyprawa bliski był ugięcia się pod ciężarem mnogości wątków, postaci, mieszających się motywów i gatunków, oraz zmieniającego się nastroju. Jest tego tu naprawdę sporo, przez co film z każdą chwilą coraz bardziej po macoszemu zaczyna traktować niektóre postacie i wątki. Nie chcę powiedzieć, że Walsh poniósł klęskę czy zawiódł, ale widać, że miał problemy z ogarnięciem całego materiału. Wiodącym wątkiem jest tutaj historia Joe, i to do niej doklejone zostają inne postacie i ich historie. Film rozpoczyna się jako męski film drogi, ale z czasem zostawia postać Paula na drugim planie, przechodząc w romans, kryminał, dramat, a nawet dramat sądowy. Film nie unika też momentów komediowych i sensacyjnych. Przez to, poza główną postacią Joe, która jest rozwijana od początku do końca, ma się wrażenie jakby twórcy nie mogli się zdecydować na co właściwie postawić i co rusz porzucali postacie/wątki by wprowadzić na ich miejsce nowe. Nie ma tu może chaosu, ale też takie swobodne przechodzenie z jednego gatunku w drugi nie do końca się tu sprawdziło. Niemal barokowy przepych w scenariuszu o mało nie pociągnął filmu na dno, czyniąc go obrazem "nie do ogarnięcia".

Pełna recenzja na moim fejsbukowym blogu Wieczorny Seans Filmowy. Link do fanpage'a na moim profilu. Zapraszam!