a widz leży i kwiczy, ale ze śmiechu, gdy niewidome kobiety biegają po domu na wysokich
szpilkach, rogówkę pobiera się od zwłok wiszących pod sufitem przez kilka dni, a po operacji
bohaterka ma buzię jak po wizycie w spa, zero obrzęku, zaczerwienień, blizn, szwów, no nic.
Ciekawa jestem co to za operacja była, chyba taka jak robią szamani filipińscy :D Co więcej, po
jakimkolwiek zabiegu na oku nie zostawia się jakiejś śmiesznej szmatki, tylko plastikową
sztywną osłonkę, żeby chroniła przed urazami mechanicznymi, bo tu nie tylko o otwieranie oczu
chodzi, ale także o urazy, zanieczyszczenia itd. Ten bandażyk to można sobie dla lansu
zawiązać, ale chronić to on za bardzo przed niczym nie chroni. Już nie wspomnę o "zmianach
opatrunku", czyli odwijaniu suchego bandaża i zawiązywaniu ponownie suchego bandaża. A
niewidoma zakłada po domu kieckę i szpilki i biega w nich tak chyżo, jak by wiele widzących
kobiet nie dało rady :D No beka roku :D