Naprawdę nie wierzę, że ktoś szczerze ocenia ten film na jakiś wybitny i fascynuje go trzygodzinny seans polityczny. Na tle teorii fizycznych, których i tak nie rozumie. Zero dramaturgii.

Skoro już jednak to wymęczyłem, to mam parę uwag. Na przykład w pewnym momencie kolega Oppenheimera wyraża wątpliwości moralne. Ten mu odpowiada, że nie rozumie, bo nie jego naród palą w krematoriach. Uwierzyłbym w szczere współczucie dla europejskich Żydów, gdyby amerykańscy Żydzi rządzący wtedy Ameryką (w tym żydowskiego pochodzenia prezydent Roosevelt) sami nie odesłali 937 Żydów ze statku "St. Luis" do Europy wiedząc co im tam grozi. Wielu z nich potem zginęło w obozach. Tak, że ten motyw odrzucam. Patrząc na całą postać Oppenheimera, to myślę teraz, że tylko najgorszy cyniczny, bezduszny łajdak, karierowicz zaślepiony nauką (taki właśnie był) - mógł wynaleźć bombę atomową. Tylko zły człowiek. I nie przekonują mnie żadne dymane argumenty o Niemcach czy zimnej wojnie. Po prostu takimi rzeczami mogą się zajmować tylko bydlaki nie lepsze od Mengele. Wiemy o tym dobrze, bo w gruncie rzeczy nie przeszkadzało Amerykanom wykorzystać "zdobyczy" nazistowskiej czy japońskich eksperymentów na ludziach i wielu spośród tych zbrodniarzy nie tylko uniknęło kar za zbrodnie, ale też uzyskało w USA intratne naukowe posady.