Dałabym "Ostatniej rodzinie" 10/10 - gdyby nie scenariusz. W czasie seansu nie mogłam wyjść z podziwu nad umiejętnościami aktorskimi Seweryna, Ogrodnika i Aleksandry Koniecznej, która gra Zofię. Podobał mi się czarny humor wpleciony w tragiczną historię rodziny (scena z psychologiem na samym początku, babcia wołająca : "Alarm, alarm! Gestapo!"
Niestety, tak jak wiele recenzujących - uważam, że postać Tomka nie została oddana należycie i nie chodzi o Dawida Ogrodnika, który jest świetnym aktorem - a scenariusz, który pokazał Tomka jednowymiarowo, nie pokazał talentu i wrażliwości tego człowieka, nie pokazał jego drugiej twarzy. Przecież to był człowiek, który oczarował miliony słuchaczy, tłumaczył mnóstwo filmów. Praca przy tłumaczeniu także wymaga pewnego skupienia, a w filmie pokazany jest jak szaleniec, który nie może ustać minutę w jednym miejscu. Tomek był cholerykiem, czasami skupionym na sobie egoistą, stosował szantaż emocjonalny (co widać w jego listach), ale miał też ludzką twarz, czego faktem jest to, że o jego osobie wypowiada się ciepło dużo osób, które go znały. Jak już mówiłam - film spłycił i wypatrzył młodego Beksińskiego.
Natomiast widać w filmie miłość w tej rodzinie. I to głównie dzięki wspaniałej roli Koniecznej (Zofia). To rodzina ekscentryków, ale kochająca się.
Świetne zdjęcia i scenografia. Mam wrażenie, że historia Beksińskich jest zbyt "obszerna" na jeden film. Bardziej sprawdziłby się tutaj serial.