Witam,

jestem świeżo po seansie w kinie i mimo debilnych zachowań małolatów, którzy się nudzili i próbowali znudzeniem zarazić innych filmik może się podobać. Na początku rzeczywiście dzieje się niewiele, ale tak jak w PA1 widz zostaje powolutku wprowadzony w coraz bardziej pogarszającą się sytuację rodzinki. Jeżeli widz próbuje się wczuć w ich sytuację to film się spodoba.

Oczywiście po obejrzeniu PA2 widzowie elegancko podzielili się na dwa obozy: dla jednych film jest tandetą (bo film nie należy do grupy piła czyli serii „pokaż kotku co masz w środku”) albo genialny. Ci co potrafią się wczuć w klimat Blair Witchowski uznają raczej film za genialny.

Ci co jęczą, że wydali niepotrzebnie kasę na bilet do kina mają rację. PA2 lepiej obejrzeć w domu późno wieczorem po ciemku, z dobrym nagłośnieniem, na dużym monitorze, ponieważ będzie wtedy jeszcze mocniej oddziaływał na widza.

Co było dla mnie takie niejasne/nielogiczne:
- mąż, który zszedł po huntera do piwnicy: kurde wziął kamerę, a nie wziął latarki, poza tym co tam się stało?

Resztę niejasności np. w zachowaniach bohaterów można tłumaczyć ich „amerykanizmem” czyli zidiocieniem.

Końcówka niestety nie przypadła mi do gustu: wchodzi zły gość rach ciach i robi czystkę bez polotu w ciągu niecałej minuty. Zakończenie mogłoby być bardziej przerażające, nie wiem mogłoby znowu zgasnąć światło w całym domu i jak w RECu gdzie mamy podgląd noktowizyjny na wnętrze domu, które mogłoby na kamerze wyglądać zupełnie inaczej. Mam nadzieję tylko, że alternatywne zakończenia nadrobią to oficjalne.