mimo wszystko twórcy chyba do końca nie wiedzieli co z tego zrobić - sceny z wampirami nie były wcale złe, wątek ambitno-sentymentalny za to wyszedł co najwyżej średniawo, Mister z samotnego twardziela szybko przeistoczył się w Jana Serce niańczącego osieroconą młodzież i babcie, zakończenie było już zupełnie milusie - Janek Serducho odszedł w las, a zakochana parka mimo bolesnych wspomnień wyruszyła ku nowej nadziei, wypadałoby połączyć się z nimi w bulu i nadzieji ale jakoś mi się nie chce

Przeciekał tandetnym Amerykańskim patetycznym stylem. Bez przerwy ta muzyka mająca na siłę nadać filmowi "charakter". Za dużo zbyt słabo rozwiniętych wątków, słabizna. Porównywanie z "The Road" w ogóle nie wchodzi w grę.

Zgadzam się w całej rozciągłości.

Aleś się rozciągnął...normalnie jak jamnik na dopingu.... Muzyka świetna... Fabuła bardzo dobra... same plusy..

"Porównanie z "The Road" w ogóle nie wchodzi w grę" No nie licząc samotnej wędrówki po zrujnowanym świecie, dorosłego mężczyzny z chłopcem w celu dotarcia do "bezpiecznej przystani" to masz rację te porównanie W OGÓLE nie wchodzi w grę bardziej przypomina mi "Czy leci z nami pilot"

Mi osobiście podobał się dużo bardziej niż The Road. Myślę, że zachowania ludzi w Stake Land są dużo bardziej prawdopodobne - ludzie będą łączyć się w grupy, pomagać sobie, mała część z nich będzie przestępcami, niż jak w Road - wszyscy dobrzy ludzie popełnią samobójstwo, a całą reszta bedzie się zjadać;P

jak to dobrze, że jesteś ty, rasowy homo sapiens i wskazałeś nam, człekokształtnym właściwą ścieżkę do zrozumienia tego filmu.

Jak dla mnie ciekawy film. Część z rozwiązań mi się bardzo spodobało.

"Pan" nie jest jakimś kolejnym Rambo. Zabija wampiry z zasadzki. A jak więcej to ucieka. Porzucił zakonnice itd. Podobało mi się.