"Poza tym scena pod prysznicem - który mężczyzna zareagowałby inaczej?"
Chociażby Tim Robbins w Nic do stracenia.

Tim może być wyjątkiem potwierdzającym regułę. ;) Nie chcę tutaj zdradzać fabuły, ale moim zdaniem reakcja Pata nie musiała się wiązać z żadnym zaburzeniem.

To fakt, ale czy każdy normalny facet chciałby być z kobietą która go zdradziła? Zachowywał się tak jakby to nie była jej wina. Kompletny świr.

Nie wiem jak jest z facetami, ale wiele kobiet zachowuje się tak jak Pat. Nawet jeśli przyłapią mężczyznę na zdradzie za wszelką cenę chcą utrzymać małeżeństwo. Dla mnie nie jest to podstawa do określania kogoś mianem świra. Poza tym miłość to ponoć choroba psychiczna. ;)

Z facetami jest inaczej. No to wszyscy jesteśmy chorzy ;p

Właśnie jeśli przesłaniem filmu jest to, że wszyscy jesteśmy chorzy to tylko wtedy ten film ma dla mne sens.

no nie łapie fenomenu tego filmu.... gość lata za laską, która go zdradziła w domowej łazience, w rytm ich wesela.... nie mam pojęcia, który facet by tak postąpił.... no i jeszcze to przeciąganie filmu.... no ja nie mogę, takiej dłużyzny do już dawno nie widziałam .... film ogólnie ok daję, 5 i to wszystko na co mnie stać....

zapomniałam o jednej perełce, która jasnym blaskiem toczy się przez cały film - mianowicie Chris Tucker, zabawny i świeży, dzięki niemu dotrwałam do końca.

No właśnie w tym filmie ,,o to chodziło,,i według mnie gdyby gra i fabuła byla bardziej ostra końcówka filmu by nie pasowała i tytuł by był ,,Poradnik negatywnego myślenia,,
Jednak wyczuwało się w tym filmie jakieś napięcie że nagle coś się wydarzy bardziej dramatycznego zwiazanego z choroba głównego bohatera jednak ogólnie mialo być pozytywnie;)
Zgadzam sie że Bradlej Cooper dla mnie 100 razy lepiej zagrał np. w Jestem Bogiem jednak tam o co innego chodziło;)natomiast bardzo podobala mi się rola Jennifer Lawrence jestem zaskoczony doskonala gra;)
Ogólnie dla mnie to dobry film nie bardzo dobry nie rewelacyjny ale dobry.
A co do ogólnie samopoczucia spoleczeństwa amerykańskiego czy polskiego to chyba byśmy się zdziwili i to bardzo ile jest rodzin z takimi problemami psychicznymi(gdyby tylko takimi jak w tym filmie to bylo by pół biedy według mnie na świecie w rodzinach jest jeszcze 100 razy gorzej;)

"Zachowywał się tak jakby to nie była jej wina. Kompletny świr" to fakt ale to tylko element fabuły filmu więc nie ma co się czepiać

Nie czepiam się, tylko zawsze gdy pojawia się jakieś nowe pojęcie z różnych dziedzin, od sportu po kulturę, pojawiają się samozwańczy eksperci. Wiadomo jak taki ekspert jest od wszystkiego, to jest od niczego. Nie znam się na psychiatrii, ani na psychologii, dlatego nie wiem jak osoba z zaburzeniami CHAD może się zachowywać. Natomiast w filmie jest informacja, że bohater ma chorobę psychiczną i to najzwyczajniej w świecie widać. Dla mnie przedstawia wiarygodny obraz człowieka z zaburzeniami. Ja nie wnikam w to czy to jest taka choroba czy siaka, tylko jak bohater sobie z nią radzi.

W filmie pada konkretna informacja o tym, że ma zaburzenie afektywne dwubiegunowe. Choroba ta polega na tym, że człowiek wpada albo w stan depresji albo w stan manii, w którym czuje, że może zrobić wszystko. W manii ludzie często mają bardzo dużo energii, bywa, że są bardziej wydajni w pracy, podejmują bardzo ryzykowne decyzje. To może być taki stan przesadnej euforii, ale w manii można też np. wpaść w ciąg alkoholowy, hazard itp. I te stany depresji i manii się przeplatają w sposób niekotrolowany. Skoro już pada nazwa choroby i we wszystkich recenzjach się do niej wszyscy odwołują to uważam, że jednak fabuła nie byla spójna.

Ale czy ja jako zwykły zjadacz popcornu muszę wiedzieć czym ta choroba się charakteryzuje? Poprzez film mogę dowiedzieć się tylko w niewielkim stopniu na czym dwubiegunowość polega. To samo 2 linijki z wikipedii nie zrobią ze mnie specjalisty. Definicja którą podałaś na pewno oddaje stan w którym znajdował się Pat.

SPOJLERY
Nadmiar energii wykorzystywał na bieganie (w euforii pobiegł do szkoły chociaż miał zakaz i snuł plany na temat powrotu do pracy), potem do późna w nocy czytał, a po chwili następowała zmiana nastroju. Tak było w przypadku książki, kasety czy piosenki ze ślubu. Uważam, że choroba została dobrze zobrazowana.

chapi i tak wiem że wystawiłeś "dychę" i ci się spodobał więc nie ma co się kłócić :D

Chapy, Ty nie musisz tego wiedzieć i możesz nie mieć uwag do filmu. Ja piszę tutaj o swojej opinii i swoich uwagach.
2 linijki nie są z wikipedii - chorobę dwubiegunową znam po prostu prawie od podszewki, dlatego zwróciłam bardzo na to uwagę. Dla mnie to duży minus dla roli Coopera. Po prostu mu nie uwierzyłam i tyle. Ty masz prawo myśleć i odczuwać inaczej.

Amen

kompletnie nie masz racji. nie wypowiadaj sie jezeli jedyna twoja wiedza o czyms jest z wikipedii. zdziwilam sie ze jak na amerykański film tak fajnie udalo sie im objac te chorobe.

Niestety moja wiedza nie jet z Wikipedii, a z praktyki, więc pozwoliłam sobie na wypowiedzenie się w tej sprawie. I nie chodzi o teoretyczną wiedzę ze studiów.

hmm dziwne wydaje sie jakbys nie miala o tym zielonego pojecia....ja mam chad i dla mnie jak na dloni widac typowe oznaki tej choroby u glownego bohatera.a i ciekawosc mnie zżera, z kąd ty masz tak inne doświadczenie o tym?

Niestety ciekawość musi Cię zżerać dalej, bo nie będę o tym pisać na publicznym forum. :)

spodziewalam sie takiej odp :) no nic ciekawość juz na szczescie przestala mnie zżerać.aha jeszcze jedno- dołóż sobie do wiedzy na temat chad cos wiecej jak manie czy depreche, bo to takie czarno białe nie jest.

Dziękuję Ci za poradę. To dla mnie bardzo ważne.

Nie ma sprawy.pozdr
:

Mam jednak z tym filmem problem, bo tak naprawdę nie wiem co z niego wyniosłam. Jaką myśl, jakie przesłanie. Chyba właśnie nic jak w przypadku komedii romantycznej, a po prostu spodziewałam się czegoś więcej.

Ale czy zawsze musimy z każdego filmu coś wynosić?czy każdy film musi mieć jakieś przesłanie?to po prostu według mnie przyzwoity film do obejrzenia i wszystko bez jakiejś specjalnej ideologii.
To po prostu dobry film obyczajowy raczej żadna komedia.

Mi szkoda czasu na filmy o niczym. Jeśli film mnie nie wzruszy, nie da mi do myślenia, nie rozśmieszy mnie, nie zachwyci swoją realizacją to uważam, że jest przeciętny. I akurat u mnie w tym przypadku tak było.

Jak wam się nie podoba to nie komentujcie

dlaczego uważąsz, że nie powinno się komentować filmu, który się nam nie podoba?