Pat wyciąga Tiffany do tańca.
Tańczą.
Orły wygrywają w międzyczasie swój mecz.
Pat i Tiffany dostają średnią 5.0.
Wszyscy skaczą z radości jak dzieci.
Pat idzie do Nikki, rozmawiają w zgodzie, Pat szepcze jej coś na ucho (nie słychać co).
Tiffany to widzi, chwyta płaszcz i ze łzami w oczach wybiega z budynku.
Pat szuka Tiffany. Ojciec mu mówi, że wyszła i żeby tego nie zmarnował.
Pat wybiega na ulicę i znajduje Tiffany. Chwila kłótni, po czym on wręcza jej list... do niej. Ona czyta na głos:
"Kochana Tiffany! Wiem, że to ty napisałaś list. Jedyną dobrą odpowiedzią na moje szaleństwo było zrobienie czegoś szalonego. Dziękuję. Kocham cię. Wiedziałem to od chwili, gdy cię poznałem. Przepraszam, że tak długo to do mnie docierało. Po prostu się zaciąłem. Pat".
Tiffany mówi OK. Całują się.
A potem jest happy end. Kilka sielskich obrazków rodzinnych, mama robi paszteciki, tata ogląda mecz, Pat przytula się z Tiffany. W tle narracja Pata, że teraz jest szczęśliwy. Koniec.

Super opis, jakbym to widziała w kinie:)