W komentarzu, jak to sama nazwa wskazuje, wypadałoby skomentować film. Ale trudno jest to zrobić, kiedy nie dostrzega się w nim wad. A tak właśnie ja odebrałem "Porozmawiaj z nią". Piękna opowieść, pięknie zrealizowana. W zasadzie to nie ma o czym pisać, trzeba pójść i samemu zobaczyć. I pomimo, że jest to film i o samotności, i o przyjaźni, i o miłości, nie jest ani smutny, ani tendencyjny, ani wtórny. Jest optymistyczny, pozytywny, ciepły. Taki ludzki i pełen ludzkich uczuć, w przeciwieństwie do zdecydowanej większości amerykańskich filmów, w których główni bohaterowie nie dość, że są schematyczni, to jeszcze mało mają wspólnego z rzeczywistością. I ostatnio (ale to już tak na marginesie) poprzez oglądanie europejskich filmów tracę już nawet resztki szacunku dla produkcji made in hollywood. Warto pójść na film Almodovara chociażby po to, aby się o tym przekonać samemu. Aby zobaczyć "coś innego"...