almoldowar
dlaczego uważasz, że zakończenie jest zbyt banalne.Almoldowar, o ile mogę się wypowiedzieć na temat jego filmu na podstawie tylko tego jednego, nie jest raczej osobą operującą banałem.Cała opowiedziana historia jest raczej niezwykła jak na temat filmu i zarazem na tyle realna by urzec widza, zmusić go do utożsamienia się z bohaterami, sprawić, aby w losach bohaterów znalazł refleksy własnych zmagań, starań, smutków i radości.Autor przejaskrawia pewne elementy, ale jest na tyle subtelny,że nie dopuszcza , by jego obraz stał się krzykliwym plakatem,ale pozwala mu zostać lustrem odbijającym życie widza, odbijającym je nie dokładnie, lecz tak jak tego sobie życzy reżyser.Na tym polega jego prawdziwy geniusz. A jeśli chodzi o zakończenie to faktycznie wygląda ono banalnie, jednak może to jest celowy zabieg, może i w życiu trafiają się czasem takie szczęśliwe banały.W pełni się z tobą zgadzam w kwesti obrazu oraz muzyki.Myślę, że na długo zapamiętam "taniec" na arenie podczas korridy(oczywiście tej pierwszej) ,czy ujęcia podczas wieczornego "koncertu".Pozdrawiam.

Zakończenie
Podobnie jak Filip uważam, że ten film to arcydzieło, zdecydowanie najlepszy film Almodovara i - moim zdaniem - pierwszy, który rzeczywiście zasługuje na to sólowo: "arcydzieło". Nie ma w nim nic banalnego, zakończenie jest tak samo dobre, jak i cały film - który bardzo gorąco polecam.