nie rozumiem.
obejrzalam stosunkowo dawno ale pamietam odczucia i chyba jeszcze raz wroce don zeby sie upewnic, bo wprawiono mnie w wahanie.
film byl splycony, najbardziej niefortunne dialogi i niepewne, a czasami smieszne (wdawala sie pomiedzy nie grafomania, chyba ze odbierac je przez pryzmat uroczego infantylnego kiczu czyli jako rozrywke z przymruzeniem oka).
porownywalny jakosciowo z biblia pauperum. same obrazki nie przekonaly. niestety, film NAIWNY, uproszczony, wybrakiwany, jakis pusty, caly czas odczuwalam nienasycenie i to intensywnych rozmiarow.
bardziej juz podobaly mi sie ostatnie 2 obrazy mike leigh'a - lepiej zarysowane postaci, nie - zeby opowiadac sie za tendencyjnoscia, ale lepiej dlatego, ze wzruszaja, ze sa prawdziwie zobrazowane, prawdziwie czyli niepretensjonalnie.
bardziej podobala mi sie kika niz ten film, miala styl wyraz, sile rezyserska, nie byla rozmydlona, by tak rzec, tak, jak pseudosubtelnosc ostatniej produkcji.
postaram sie obejrzec raz jeszcze, chociaz co do moich opinii jestem niemal przekonana calkowicie