Mimo tego że urodziłem się rok po premierze drugiej części a lata 90 znam jedynie z kart historii, zdjęć, seriali i filmów takich jak Psy, Ekstradycja, Killer, 13 posterunek, Sary i wielu wielu innych dzieł tamtych lat, uważam że film nasiąknięty klimatem produkcji końcówki ubiegłego stulecia, gdzie po zawirowaniach związanych z upadkiem komunizmu i pragnieniem wolności, ludzie szukali oderwania od trudów życia oraz szarej rzeczywistości właśnie w kinie, które zostało w pewnym sensie uwolnione z pod czujnego oka cenzorów. Inspiracją do napisania tego tekstu nie jest do końca film a recenzje pewnych "krytyków" którzy już nie potrafią oceniać najwyraźniej filmów inaczej niż tylko przez tęczowe okulary, co sprawiło że ich ocena różni się od oceny widzów w około 50%. Świadczy to o coraz większym oderwaniu od rzeczywistości porównywalnym z komisarzami za żelaznej kurtyny... którzy chcieli na siłę umieszczać "przedstawicieli" ludu pracującego, natomiast nowocześni krytycy bez jaskrawych przykładów przedstawicieli kolorowych elementów nie potrafią obiektywnie ocenić filmu/serialu który nie puszcza oczka do reprezentacji pewnych niszowych środowisk, co (nawiązując w pewnym sensie do filmu) siedzi im głębiej w pewnym miejscu poniżej pleców, niż gałąź pewnej denatce co niesamowicie ich uwiera i nie pozwala na obejrzenie spokojnie filmu bez doszukiwania się na siłę obrażania pewnych grup. Jeżeli ktoś szuka "Netfilxowej" poprawności i bez niej nie może spokojnie obejrzeć filmu to nie ma co tracić swojego czasu, ponieważ poczuje się jeszcze urażony i sprowokowany do wylania na Filmwebie swojego żalu do całego świata.

Pozdrawiam wszystkich których nie uraził najnowszy film Władysława Pasikowskiego... na prawdę warto.