Wbrew opiniom krytyków osobiście uważam, że trzecia część "Psów", to film dobry, którego od dawna brakowało polskiej publiczności. Rozumiem niechęć, bo film prezentuje specyficzny rodzaj, który nie wszystkim musi się podobać. Całą serię charakteryzuje brutalność połączona z heroizmem. No i oczywiście film to wspaniały występ ikon kultury postkomunistycznej Polski Bogusława Lindy, Cezarego Pazury, a przede wszystkim reżysera, Władysława Pasikowskiego. Film stanowi pozytywny kontrast do modnego ostatnio kina sensacyjnego spod znaku Patryka Vegi.