Niestety nie ogladalem 1-szej czesci (Norman byl zabojca ?) toteż nie umiem rozszyfrowac zakonczenia 2, kto w koncu zabijal, Norman czy pani Spool ?

W "Psychozie" zabójcą był Norman, a tutaj... Moim zdaniem również On. Czuł, że choroba nawraca, jego walka z samym sobą, ale spred ponad 20 lat, była przedstawiona w iście dramatyczny sposób (w tej części zaczęłam go nawet trochę lubić), ale... Sama walka nie wystarczyła. To jest moje zdanie, ale słyszałam różne opinie na ten temat... Skoro jednak już wiesz, kto zabijał w "Psychozie", to spróbuj sama rozszyfrować zakończenie, a jak to zrobisz - napisz tutaj:) Pzdr.

SPOJLER!!!! Moim zdaniem zabójcą (Toomey'a, chłopaka i Lily) była prawdziwa matka Normana, pani Spool... Mówi sama na końcu filmu, że wyśledziła ich wszystkich i teraz ma Normana tylko dla siebie... Przecież kiedy zabito chłopaka, Norman była zamknięty na strychu. Jedynie można podejrzewać, że zabił Toomey'a... ale ja jednak twierdzę, że jego też zabiła pani Spool.

I z tą ostatnią opinią się zgadzam - zabijała matka.

Zabija prawdziwa matka Normana. Zastanawia mnie natomiast jedno. Po
uderzeniu łopatą w łeb pani Spoon przez Normana, kiedy niesie ją na
rękach i wchodzi z nią do pokoju (jest ona nieprzytomna) kto tym
skrzykliwym głosem krzyczy na niego? Ona jest przecież nieprzytomna.
Norman gada sam do siebie udowadniając po raz kolejny, że jest niespełna
rozumu, ktoś tam jeszcze jest (najprawdziwsza z prawdziwych matek xD), a
może pani Spoon nagle cudownie oprzytomniała - w tę wersję najmniej
wierzę.

I z moich obserwacji mniemam, że w szafce z kawą i herbatą, w jednej
puszce jest trucizna. Przy robieniu herbaty Merry zawahał się przy
starej, metalowej puszce, a robiąc herbatę pani Spoon rzekłbym nawet jej
szukał.

Normaln wtedy juz gadal sam do siebie, calkiem mu juz odbilo.

Myśle że nawrót choroby doprowadziło że Norman znów mówi za siebie i matkę czyli Panią Bates, natomiast kto kazał zabić panią Spoon? On wiedział już później że to jego prawdziwa matka sądze że to pani Bates jako druga osobowość. Nie ma sensu zastanawiać się czy pani Spoon ożyła wiemy że choroba odnowiła tamtą drugą osobowość.

Jeśli chodzi o sam film to naprawde mi się podobał nie wierzyłem w to więc miałem pozytywne zaskoczenie, ale oczywiście nie porównuje do arcydzieła Psychozy mistrza. Reżyser w miarę dobrze odkrywał kolejne aspekty i tajemnice co niekiedy udawało się nawet zbić widza z tropu, element zaskoczenia też był podejrzenia kto jest mordercą spadały na różne osoby. Konstrukcja naprawdę sprawna i potrzeba było całość obejrzeć by te wątpliwości rozwiać. Klimat przedni dzięki temu że się akcja działa w domu Batesa i dreszczyk był bo działała wyobraźnia do części pierwszej. Udany suquel