Oceniłem ten film jakiś czas temu na 6, bo niby temat dobry,gra aktorska również ale poczułem tą jazdę po emocjach, tania i wulgarna... Masz rację, że tez ja na to nie wpadłem. Zmieniam ocenę na 1. Dorocińskiemu i Kuleszy oddam to co ich, na ich stronie. Pozdrawiam

Czy naprawdę ten film warto sprowadzać do ilości gwałtów, z których zresztą "nasi wyzwoliciele" słynęli? Film pokazuje zachowania różnych ludzi: powstańca, przesiedleńców, Mazurów w tym trudnym okresie. Za mało subtelny? Ja wychowałam się na 4 pancernych i cieszę się, że teraz powstają takie filmy, pokazujące inną, bardziej realistyczną historię. Na pewno bym chciała by moje dzieci też to obejrzały. W wieku 18 lat widziałam Listę Schindlera i nie wiem czy przez to stałam się wrażliwsza czy lepsza, ale z pewnością nie gorsza. Oczywiście nie porównuję tych filmów, tylko przemoc i okrucieństwo w nich pokazane. Tak na marginesie, ja uważam, że Róża dużo lepsza od "w ciemności" . Dla mnie to bardzo dobry film o trudnej, powojennej historii.

Proponuję zobaczyć " Tam i z powrotem " To też dobry film i trudna, prawdziwa i dobrze pokazana historia, aczkolwiek tematyka nieco inna i okrucieństwo jeszcze bardziej gorzkie, bo Polaka do Polaka. Film nie nagłaśniany, ciekawe dlaczego? Czyżby historia zbyt mało odległa? A może mało wygodna, bo oprawcy żyją sobie dalej, wygodnie, pobierając wysokie emerytury?

Zgadzam się z Tobą, mimo iż temat bardzo ważny to uważam, że nie jesteśmy aż tak mało wrażliwym i tępym narodem, by nam go trzeba było aż tak ,( przepraszam za kolokwializm) łopatologicznie przedstawiać. Pomijając historię, tragedię tych ludzi sam film jest słaby, a cała reszta ordynarna i niesmaczna, dlatego i ja przyłączę się do Ciebie. Pozdrawiam

Również zgadzam się z Twoją opinią. Poprzednie filmy Smarzowskiego przypadły mi do gustu - opowiadały ciekawe historie, które polskie kino omijało szerokim łukiem, bohaterowie byli nietuzinkowi, charakterystyczni.. Wszystko było mocne ale inteligentne i niewtórne.
"Róża" w porównaniu z "Domem złym" czy 'Weselem' wypada po prostu źle. Oglądając film miałam wrażenia, że opowiadana historia jest tylko przerywnikiem dla scen gwałtów. Dużo lepiej byłoby gdyby mocniej skupił się na cierpieniu wewnętrznym bohaterek po gwałtach. Róża na przemian jest gwałcona - pochlipuje i znów jest w niezłej kondycji. Może chciał pokazać hardość mazurskich kobiet, ale to wszystko wydawało się po prostu płytkie. Zbagatelizowano także problem różnic narodowościowych - jedynie "liźnięto" to zagadnienie. Wątek polityczny też jakiś chaotyczny. Wszystko pokazane w sposób jaki znamy z innych filmów czy sztuk teatralnych, wszystkie podstawowe elementy filmu wojennego - gwałtu i tortur w nadmiarze. Dla mnie nic nowego.
Czasem myślę czy Smarzowski nie aspiruje pod względem ukazywanego okrucieństwa do miana polskiego Tarantino tyle, że wtórnego.
Sukces tego filmu bazuje na elemencie zaszokowania, oburzenia i wywołaniu w widzu żałości. Wszystko jednak jest powiedziane wprost i strasznie fizycznie. Strefa mentalna i duchowa tu nie istnieje... Choć nie jestem zachwycona filmem "W ciemności" to jest on jednak o wiele lepszy - przynajmniej widzimy metamorfozę bohatera i jego rozterki. Tu bohaterowie zdają się działać z "automatu".

Świetny komentarz, zgadzam się z każdym słowem. Gdyby "Róża" jakoś wnikliwiej pokazała kwestie problemów narodowościowych, była filmem antywojennym lub choćby antykomunistycznym, może stałaby się obrazem wartościowym. Ale tak naprawdę Smarzowski poszedł po najmniejszej linii oporu i nakręcił bezrefleksyjny antyrosyjski film z dużą ilości przemocy. Wydarzenia pokazane są oparte na faktach, ale przedstawione w sposób płytki i stereotypowy. A najbardziej zastanawia mnie ten zachwyt krytyków na filmem? Czy naprawdę 70 lat po wojnie jedyną refleksją na jaką stać polskie kino jest myśl "był dobry Polak i źli Rosjanie"? Nie dziwi mnie, że "Róża" poza granicami Polski nie odniosła żadnych sukcesów.