Film w stylu: "Morderstwo na Manhattanie", "Drobne cwaniaczki", "Cienie w mgle", ale na mój gust - dużo od nich śmieszniejszy.

Znajduje się tu wszystko to, co wielbiciele filmów Allena (szczególnei tych późniejszych) lubią najbardziej.

Kilka scen kompletnie mnie rozłożyło (np metoda Allena na zapamiętanie liczb 16, 21, 12), czy też cała masa świetnych tekstów *najbardziej podobał mi się chyba ten - "Byłem w barze, usłyszałem, że się topisz,
dokończyłem herbatę i natychmiast przyszedłem.".

Poza tym - fajne zakończenie.

8/10


PS
Dalej Johansson ciągle mnie jako aktorka jakoś nie przekonuje. Nie wiem dlaczego w sumie.