Opis filmu: Amerykański patrol narciarski zostaje odcięty na tyłach wroga podczas ofensywy w Ardenach. Jako że nie może wrócić do swoich linii, decyduje się na prowadzenie działań dywersyjnych.

Akcja filmu dzieje się podobno w lesie Hürtgen na granicy niemiecko-belgijskiej w grudniu 1944 r. Jestem ciekaw, czy reżyser w ogóle wiedział, gdzie to jest. Pewnie nie i dlatego krajobrazy tworzą nam góry Południowej Dakoty, które z Europą mają raczej niewiele wspólnego.

Sam film to jakieś marne popłuczyny z ultraniskim budżetem. Sporą część scen tworzą oryginalne nagrania z II WŚ (zdaje się, z kotła czerkaskiego 1943/44), co już zdradza poziom produkcji. Postaci - standard: konflikt dwóch charakterów - typowego zapalczywego wojaka sierżanta Pottera i spokojniejszego, chłodnego porucznika Factora. Pozostali trzej żołnierze byli tak ciekawi, że w ogóle nie pamiętam ich imion.

Amerykanie biegają jak oszalali po górach - a to se wpadniemy do chatki, a to zabijemy obsługę moździerza (ciekawe, co tam robiła, w szczerym polu), a to wysadzimy se most (bo zaraz na pewno będzie jechał pociąg, hy hy). Najlepszy z nich był ten podobno-Niemiec, który nie znał ani słowa w ojczystym języku.

Niemcy jak nawiedzeni za nimi gonią w sposób żywcem wyjęty z kreskówek o Tomie i Jerrym. Jak jakiś sposób dogonienia Jerrych-Amerykanów, natychmiast wymyślają kolejny, jeszcze głupszy. Oczywiście, strzelają przy tym pociskami z kartonu, bo prawie w ogóle nie trafiają (albo to nasi herosi są po prostu kuloodporni). Do historii przechodzi scena z Niemcem pędzącym na nartach i zabijającym Amerykanina rzuconym niczym oszczep kijkiem narciarskim.

Umundurowanie, wyposażenie i uzbrojenie w tym filmie to jakaś licentia poetica reżysera. Kilofy do wspinaczki w górach? Jakieś kolorowe swetry? Pakunki z cholera wie czym wystające z pustych plecaków? Spadochronowe karabiny z lat 50.? Co?

Jedyne, co rehabilituje ten film, to to, że reżyser podobno zdjęcia skończył w dwa tygodnie, i to, że trwa on tylko 60 minut.